چکیده:
فردوسی و اثر ارزشمندش» شاهنامه نه تنها در ایران» بلکه در کشورهای آسیای
مرکزی: نیز یکی از ز ماندگارترین و یزاین آثار ادب ری به شمار میرود. به تحوی
زبانان دانست. 2 این رو باید قدر بایستة این ظرفیت 19 به صورت شاستهری
دانست. فردوسی ایران را تنها به عنوان یک جغرافیا نمینگردء بلکه یک فرهنگ» یک
در مرحله اولء کتاب خود را به نماد این فرهنگ تبدیل کند. او زندگی ملّتء تاریخ
افتخارات. سنتهای دلبستگی. امتیازات رفتاری 9 اخلاقی مردم ایران را بازگو می-
کند.
" شاهنامه" ابوالقاسم فردوسی پس از درگذشت این ادیب بیهمتای. ورد
زبان محفل و انجمنهای فارسی زبانان دنیاء گردید. در قلمرو حوزه فرهنگ مردم
ایرانی تبار شاهنامه به منطقههای گوناگون راه یافت و بر ادبیات جهان تاثیر
گذاشت. تاثیر زبان و ادب فارسی و گسترش آن در کشورهای مختلف جهان به
ویژه کشورهای شبهقاره از جمله هند. پاکستان. بیش 3 سری لنکاء نپال,
سوی دیگر افغانستان و کشورهای آسیای میانه و قفقاز از جمله تاجیکستان
ازبکستان، ترکمنستان، قزاقستان و آذربایجان و ارمنستان و کشور ترکیه، قیرقیزستان و آثاری که به زبان فارسی در این کشورهای جهان تالیف شده به حدّی بوده است که پس از سپری شدن چندین دهه از بازشناسی و معرّفی این گنجینه های بسیار ارزشمند در زمینه های مختلف علوم و دانش بشری به ویژه در گستره ادبیات به قلم دانشمندان و محقّقان و صاحبنظران ایرانی و غیر ایرانی هنوز نمی توان به طور قطعی ابعاد این تاثیر و گسترش را مشخّص کرد
خلاصه ماشینی:
تأثير زبان و ادب فارسي و گسترش آن در کشورهاي مختلف جهان به ويژه کشورهاي شبه قاره از جمله هند، پاکستان ، بنگلاديش ، سري لنکا، نپال ، سوي ديگر افغانستان و کشورهاي آسياي ميانه و قفقاز از جمله تاجيکستان ، ـ بخش زبان و ادبيات پارسي دانشکده دولتي حضرو (پنجاب ) ازبکستان ، ترکمنستان ، قزاقستان و آذربايجان و ارمنستان و کشور ترکيه ، قيرقيزستان و آثاري که به زبان فارسي در اين کشورهاي جهان تأليف شده به حدي بوده است که پس از سپري شدن چندين دهه از بازشناسي و معرفي اين گنجينه هاي بسيار ارزشمند در زمينه هاي مختلف علوم و دانش بشري به ويژه در گستره ادبيات به قلم دانشمندان و محققان و صاحبنظران ايراني و غير ايراني هنوز نميتوان به طور قطعي ابعاد اين تأثير و گسترش را مشخص کرد.
» شاهنامه به عنوان حافظ و امين تاريخ حماسي ايران باستان ـ ميهن اصلي پارسيان هند ـ همواره مورد تفقد و عنايت مفرط آنان بوده و آنان در راه حفظ و حراست و چاپ و نشر آن از هيچ کوششي فرو نگذاشته اند و در اثر تلاش هاي آنان شاهنامه به زبان گجراتي نيز برگردانده شده است .