چکیده:
جامعه امامیه به روزگار امامت امام حسن عسکری(ع)
علیرغم کوتاهی آن نسبت به ایام امامت دیگر امامان با چالشهایی روبهرو بوده است که میتوانستند در مسیر هدایت پیروان امام خللهای جدی ایجاد نمایند. لذا آگاهی از چالشها و چگونگی گذر از آنها شناخت مناسبتری از فعالیتهای امام یازدهم به دست میدهد (مسئله و ضرورت). در راستاشناسی این چالشها ابتدا با رصد میراث حدیثی و دادههای منابع کهن در مورد حوادث روزگار امامت یازدهمین پیشوای امامیه توصیف این چالشها و بستر بروز آن مدنظر بوده است و سپس چگونگی مواجهه امام با این چالشها بیان گردیده است (روش). مصداقشناسی امام، جریانهای انحرافی، دور ماندن شیعیان از دسترسی به امام در راستای کسب معارف دینی و بروز اختلاف و انحراف در سازمان وکالت چالشهایی بودهاند که امام در تلاش بوده است تا با تبیین امر امامت، استدلال بر بطلان اندیشههای جریانهای انحرافی، بهرهگیری از ظرفیت عالمان امامیه برای نشر معارف اهلبیت؟ عهم؟، بهرهگیری از ظرفیت بزرگان منطقه در رفع اختلاف و اطلاعرسانی مناسب به شیعیان برای در امان بودن از انحراف و خیانت کارگزاران سازمان وکالت جامعه امامیه را از این بحرانها به سلامت عبور دهد (یافتهها).
خلاصه ماشینی:
این امام که بیشتر با لقب عسکری از وی یاد میشود با آنکه کوتاهترین ایام امامت در میان امامان را داشته است اما به سبب شرایط خاص سیاسی، فرهنگی و اجتماعی، عصر ایشان با چالشهای فراوانی روبهرو تاریخ دریافت: 12/8/1400 تاریخ پذیرش: 15/10/1400 عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی قم، ایران(H.
بدین منظور ابتدا در واکاوی احادیث و مکتوبات منتسب به امام عسکری؟ع؟ آن دسته از دادهها که بروز خاصی نسبت به رخدادهای عصر امامت ایشان داشتهاند رصد گردید تا با بررسی بستر رخداد مشخص شود چه آسیبی از آن امر متوجه جامعه امامیه بوده است و در ادامه نوع مواجهه حضرت با آن چالش با توجه به دادههای منابع کهن بیان شده است.
(همان) بر این اساس میطلبید امام به تبیین امر امامت خویش اهتمام داشته باشد لذاست که در ادامه اولین روایت نقل شده از احمدبن اسحاق آمده است امام عسکری؟ع؟ در جهت باطل ساختن تردید انقطاع امامت چنین استدلال کرد: اگر این امر امامت امرى موقّت بود و شما بدان معتقد و متدین شده بودید جایی برای تردید خواهد بود ولی اگر همچون دیگر امور الهی امامت نیز امری پیوسته بوده است دیگر شک و تردید چه معنی دارد؟ (همان) استدلال امام آن است که امامت امری پیوسته است و پذیرفتنی نباشد که در دورهای این منصب بدون متصدی باشد.
(همان: 573) با آنکه مسئله انحراف و خیانت در سازمان وکالت به روزگار امام عسکری؟ع؟ تنها یک مورد داشته است اما اهمیّت امر به گونهای است که امام با آن مقابله مینماید و در ابتدا با اطلاعرسانی ماجرا پیروان خود را از عروه به دور میدارد تا اندیشههای عروه در میان شیعیان بر اثر ناآگاهی تلقی به قبول نشود.