چکیده:
فعل از مهم ترین مقولات زبان و از ارکان اصلی جمله است که در فارسی و عربی به اقسام گاه مشابه تقسیم می شود. یکی از اقسام اصلی فعل که در هر دو زبان هم وجود دارد، فعل مجهول است. گرچه به ظاهر این تسمیه بین دو زبان مشترک است و به نظر می رسد، افعال مجهول در هر دو زبان کاملا معادل یکدیگرند؛ اما از آنجا که فعل مجهول در فارسی از زوایای مختلف و گسترده تر از عربی مورد بحث قرار گرفته است، در این مقاله در پی پاسخ به این سوالات هستیم که به جز ساختار دستوری مجهول در زبان عربی آیا می توان ساختار های دیگری یافت که از نظر معنایی مجهول به حساب آیند؟ و چه رابطه ای میان ساختار های دستوری و معنایی فعل مجهول در دو زبان وجود دارد؟ و تفاوت ها و شباهت های دستوری و معنایی فعل مجهول در فارسی و عربی چیست؟ حاصل این پژوهش می تواند از بسیاری از خطاهای دانشجویان در ترجمه بکاهد و از جمله نتایج آن می توان به این مورد اشاره کرد که در هر دو زبان یک فعل کمکی به عنوان مجهول ساز شناخته شده است و نیز در هر دو زبان فعل های دو وجهی وجود دارد و در زبان عربی در ساختار مجهول علاوه بر تغییرات صرفی تغییرات صوتی نیز رخ می دهد.
Verb is one the important categories and main elements of sentence which is sometimes divided in similar types in Arabic and Persian. One of the main types of verb existed in both languages is passive verb. Although this appellation is apparently common in both languages، it seems passive verbs are completely equivalent in both languages; but since passive verb in the Persian language has been discussed from different aspects compared with Arabic، in this article we are looking for some answers to these questions that if we can find other structures apart from passive structure which are accounted as passive in their meanings? Which kind of relationship is there between grammatical and semantic structures of passive verb in both languages? What are grammatical and semantic differences and similarities of passive verb in Persian and Arabic languages? The results of this survey decreased translation errors of students. We also state this example as a result of this research that، not only there is an auxiliary verb in both languages is investigated as a passive-maker but also، there are some planar verbs in both languages and also voice changes are occurred in addition to inflection changes.
خلاصه ماشینی:
"پیرامون این نوعتطبیقمیان زبانهای فارسی و روسی مقالهای توسط حسین لسانی با عنوان«مقایسه ساختار معلوم و مجهول(جهت فعل)در زبان روسی و فارسی»و نیز میان زبانهای فارسی و انگلیسی مقالهای توسط محمد جعفر جباری با عنوان«تفاوتمجهول در زبانهای فارسی و انگلیسی»نوشته شده است؛اما بین زبانهای عربی و فارسی در حد اطلاع نگارندگانتاکنون پژوهشی صورت نگرفته است.
برخی این استعمال را جایز نمیدانند و معتقدند این اسلوب عربی نیست و احتمالا از زبان انگلیسی وارد عربی شدهاست چرا که در عربی چیزی به عنوان فعل کمکی وجود ندارد و این امر حشو تلقی میشود،بدینترتیب چنانچه فاعلمجهول باشد بایستی از فعل مجهول بهطور مستقیم استفاده شود و اگر فاعل مشخص باشد کاربرد خود فعل معلوم ضروری است.
کاد ان یقتل"(لطفی الیاسینی)(جرح)(و شارون در آنجا زخمی شد و نزدیکبود بمیرد) اما این افعال تنها در پارهای از موارد مجهولساز هستند و در موارد دیگر کاربرد آنها معنای لازم و معلوم رامیرساند،یعنی وقتی که اسم بعد از آنها از فعلی باشد که لازم یا متعدی به حرف است،یا فعیل به معنای مفعول نیستو یا حتی اسم مفعول از فعل متعدی است اما ضمیری از فاعل نیز مذکور است؛مجهولساز نیستند.
در پاسخ به این شبهه باید گفت حذف&%00716NOFG007G% فاعل در هر دو زبان کاملا مشترک نیست و اغراضی برای کاربرد فعل مجهول در یک زبان وجود دارد که در زبان دیگرنیست،به نظر میرسد ترجمه فعل مجهول به همان صورت مجهولش در پارهای موارد غیرضروری و حتی نادرستاست،و فعل باید در زبان مقصد به صورت معلوم ترجمه شود،مانند ترجمه برخی از افعال مجهول که معادل آنها درزبان فارسی فعل لازم است."