خلاصه ماشینی:
-ظروف دهانگشاد نسبتا ظریف با دیوارهء عمودی و لبهء ساده متمایل به خارج با قطر دهانهء cm 31 و ضخامت mm 7(طرح 5)؛ ظروف کاسه مانند دهانگشاد با بدنهء مایل،قطر دهانهء cm 91/5؛ضخامت بدنهء cm 1(طرح 8)؛ ظروف کاسه مانند ظریف و کوچک با بدنهء مایل و دهانهء باز به قطر دهانهء cm 21؛ و ضخامت mm 5(طرح 9)؛ نقش:این نوع سفال عمدتا دارای طرحهای هندسی میباشد (Egami,1977,p.
3) که در این تپّه شامل نقشهای زیر است: طرح هندسی زیگزاک منفی به رنگ قهوهای تیره که در طرح کلّی به صورت مثلّثهای روبهروی هم(با رأس یک مثلّث به طرف محلّ اتصّال دو مثلث دیگر)قرار میگیرد(طرح 5)؛ نوار پهن روی لبه به رنگ قهوهای در دو طرف،زیر نوار بیرون ظرف،دو نوار زیگزاک درهم که لوزیهای توخالی را تشکیل میدهد(طرح 8)؛ نوار باریک به رنگ قهوهای روشن روی لبهء بیرون ظرف و خطّ مورب در زیر آن(طرح 9)؛ مثلّثهای قهوهای رنگ روبروی هم بر روی بدنهء ظرف؛ بطور کلی نقش سفالهای تل بختیاری در این دوره با نقش سفالهای تل جری متفاوت است و به نظر میرسد بیشتر دارای ویژگیهای محلی است.
سطح سفال بوسیله لعاب گلی غلیظ پوشانده شده است(امیری،3731،ص 79) فرم:ظرف قدح مانند شکمدار با دهانه گشاد و متمایل به داخل با قطر 32 و ضخامت 2 س م(طرح 2).
تنها اختلاف موجود سفالهای تل بختیاری با تل جری در این است که الگوهای ایجاد نقش با تل جری متفاوت بوده و ویژگیهای محلی بر روی سفالهای مشاهده میشود.
برخی از فرمهای این تپه ویژه هستند و مشابه آن در دیگر سایتهای همزمان در فارس دیده نشدهاند ظروف قدح مانند دهان گشاد بواسطه فرم ویژه لبه از دوره باکون(طرح 1) و دیگری ظرفی کاسه مانند بزرگ با لبه واریخته از دوره باکون،این نوع در دوره آغاز نگارش رواج پیدا میکند.