چکیده:
در قرآن کریم دوبار تعبیر« ایامالله» در معنی روزهای خداوند مطرح شده است و یادآوری آن بر پیامبران ـ از جمله حضرت موسی(ع) ـ فریضه شمرده شده است. در مقالهی حاضر به تبیین و تحلیل مفهوم این تعبیر و فلسفهی طرح آن میپردازیم.
ابتدا معنای یوم و دلیل استناد یوم به الله بررسی میشود و در این زمینه زمانهای ارزشی در قرآن و سر ارزشی بودن آنها مطرح شده است. سپس مفهوم یومالله به بررسی گذاشته میشود و در پایان به مصادیق یومالله از قرآن با کمک احادیث و تایید مفسران نامی اشاره میکنیم.
خلاصه ماشینی:
"«این کتاب از سوی خداوند عزیز و حکیم نازل شده است (2) …اینها آیات خداوند است که ما آن را به حق بر تو تلاوت می کنیم اگر آنها به این آیات ایمان نیاورند به کدام سخن بعد از سخن خدا و آیاتش ایمان میآورند(6)… به مؤمنان بگو: کسانی را که امید به «ایام الله» (روز رستاخیز) ندارند مورد عفو قرار دهند تا خداوند هر قومی را به اعمالی که انجام میدادند جزا دهد (14) هرکس کار شایستهای انجام دهد برای خود بهجا آورده است و کسی که به کار بد میکند به زیان خود اوست سپس همهی شما بهسوی پروردگارتان بازگردانده میشوید (15) ما بنیاسرائیل را کتاب(آسمانی) و حکومت و نبوت بخشیدیم و از روزیهای پاکیزه به آنها عطا کردیم و آنان را بر جهانیان (و مردم عصر خویش) برتری بخشیدیم (16) … و بدیهای اعمالشان بر آنها آشکار میشود و سرانجام آنچه را استهزاء میکردند آنها را فرا میگیرد (33) … پس حمد و سپاس مخصوص خداست، پروردگار آسمان و زمین و پروردگار همهی جهانیان (36) و برای اوست کبریا و عظمت در آسمانها و زمین و اوست عزیز و حکیم».
3- یومالله در احادیث در احادیث یاد شده از سوی شیعه و سنی، دیدگاه مشابهی دربارهی معنا و مراد واژهی «ایام الله» در قرآن وجود دارد که عبارت است از روزهای تجلی و ظهور قدرت خداوند که برای مؤمنان نعمت بزرگ و برای سرکشان، گرفتاری ریشهبرانداز بود."