چکیده:
جهان کنونی با پیشرفتهای صنعتی و فنّاوری همراه است و فرزندان در محیطهایی قرار گرفتهاند و مدیریت درست والدین بر
این فضا را طلب میکند که بتوانند با رفتارهای درست فرزندان را از خطا و اشتباه بازدارند و آنها را به مسیر درست سوق
دهند. این موضوع همان اشاره به تربیت فرزندان دارد که در هر خانوادهای مهمترین و ارزشمندترین موضوعات است؛ اما گاهی
اوقات والدین با رفتارهای شتابزده فرزندان را به مسیر اشتباه بیشتری حرکت میدهند؛ از اینرو در پژوهش حاضر با روش
توصیفی- تحلیلی نقش صبر و شکیبایی را در تربیت فرزندان از نگاه ائمه معصومان )ع( بررسی نموده است. نتایج پژوهش
حاکی از آن است که صبر عامل ایجاد چشمپوشی و تغافل، نرمی، بخشندگی توام با گذشت است که فرزندان در صورت خطا
ناخودآگاه بهاشتباه خود پی میبرند و سعی در جبران خطا خویش برمیآیند و پدر و مادر با رفتار صبورانه خود این خصائص را
ایجاد میکنند که به نوعی این کار باز طراحی تربیت دینی است.
خلاصه ماشینی:
این موضوع همان اشاره به تربیت فرزندان دارد که در هر خانواده ای مهم ترین و ارزشمندترین موضوعات است ؛ اما گاهی اوقات والدین با رفتارهای شتاب زده فرزندان را به مسیر اشتباه بیشتری حرکت میدهند؛ از این رو در پژوهش حاضر با روش توصیفی- تحلیلی نقش صبر و شکیبایی را در تربیت فرزندان از نگاه ائمه معصومان (ع ) بررسی نموده است .
نتایج پژوهش حاکی از آن است که صبر عامل ایجاد چشم پوشی و تغافل ، نرمی، بخشندگی توأم با گذشت است که فرزندان در صورت خطا ناخودآگاه به اشتباه خود پی میبرند و سعی در جبران خطا خویش برمیآیند و پدر و مادر با رفتار صبورانه خود این خصائص را ایجاد میکنند که به نوعی این کار باز طراحی تربیت دینی است .
» این چشم پوشی خود عامل تربیت غیرمستقیم فرزند میباشد و پدر و مادر در مواردی با نشان دادن عیب و اشکال فرزندان قبح و زشتی موضوع را کم رنگ مینماید؛ درحالیکه اگر رفتار والدین با تغافل و پوشاندن خطا و اشتباه همراه باشد، فرزندان ناخودآگاه متنبه میشود و این امر با صبر امکان پذیر است .
٤. تربیت و تحول فرزندان به صبر و شکیبایی نیازمند است ؛ اما مهم تر از این موارد ایجاد صبر در والدین میباشد که با خود مراقبتی یا همان تقوا ایجاد میشود.