چکیده:
از نگاه صورتگرایان روش شعر رستاخیز کلمات است؛ چون که در زبان عادی و روزمره به کارگیری کلمات به صورت عادی و از روی اعتیاد و مرده اند و باعث جلب توجه نمیشوند و اگر کلامی از این حالت درآمده و موجب شود که شنونده توجهاش جلب شود و سبب زنده شدن کلمات شود دیگر آن کلام و متن مرده نیست بلکه رستاخیز واژگان صورت گرفته است. این اتفاق در متن قرآن کریم هم افتاده است و به سبب برجسته سازی و رستاخیزی که صورت گرفته حشر معانی شده و چشم انداز دیگری را رقم زده است.نگارنده در پژوهش پیشرو بر آن است تا با روش توصیفی– تحلیلی به بررسی حشر معانی الفاظ سورهی الرحمن پرداخته و با اشاره به جنبه ابداع و نوآوری در رستاخیز کلمات بهکاررفته در این سوره، اهمیت بیان موضوع را بیان نماید.با تحلیل و بررسی روند رستاخیز کلمات در این سوره به دست میآید که گونههای رستاخیز کلمات بهصورت صنعت تسجیع، حسآمیزی، کنایه، مجاز، آشناییزدایی و ... تجلییافته و با ایجاد آشناییزدایی جلب توجه مخاطب به موضوع بیشتر شده است به طوری که برجستهسازی کلام خداوند با روش آشناییزدایی بر پویایی و تأثیر نفوذ کلامش افزوده است.
From the perspective of formalists, the method of poetry is the resurrection of words; Because in usual and everyday language, words are used in a commonplace way due to practice and abolishment they do not attract attention. And if a word comes out of this state and causes the listener's attention to be drawn to it and causes the words to come alive, that word and text are no longer dead, but the resurrection of words has taken place. This has happened in the text of the Holy Quran, and due to the highlighting and resurrection taking place, the meanings have been assembled creating a different perspective. In the present research, the author aims to investigate the meaning of the words of Surah al-Rahman with a descriptive-analytical method, and by pointing to the aspect of invention and innovation in the resurrection of the words used in this surah, he expresses the importance of expressing the subject. By analyzing and examining the process of the resurrection of words in this surah, it is found that the types of resurrection of words are manifested in the form of pun, sensibility, irony, allegory, defamiliarization, etc. And by creating defamiliarization, the attention of the audience has been drawn to the subject so that highlighting the word of God with the method of defamiliarization has increased the dynamics and influence of her word.
خلاصه ماشینی:
بررسي رستاخيز کلمات در سوره الرحمن 4 حسين کاشف بناب ١ سيدفضل الله رضوي پور ٢ حسن محمدي ٣ جعفر نجف پور تاريخ دريافت : ١٤٠١/٠٣/٢١ تاريخ پذيرش : ١٤٠١/٠٥/١٥ چکيده از نگاه صورتگرايان روش شعر رستاخيز کلمات است ؛ چون که در زبان عادي و روزمره به کارگيري کلمات به صورت عادي و از روي اعتياد و مرده اند و باعث جلب توجه نميشوند و اگر کلامي از اين حالت درآمده و موجب شود که شنونده توجه اش جلب شود و سبب زنده شدن کلمات شود ديگر آن کلام و متن مرده نيست بلکه رستاخيز واژگان صورت گرفته است .
صورت گرايان با طرح مفاهيم کليدي مانند رستاخيز واژگان ، آشناييزدايي و برجسته سازي توانستند شيوه هاي علمي براي شناساندن اسرار زيباييهاي ادبيات و تبيين را از «ادبيت » متون ارائه دهند، مفهوم نقد ادبي را از قضاوت درباره ي متون ادبي به توصيف چگونگي و چرايي زيباييهاي آن ها معطوف سازند و مطالعات ادبي را از سيطره ذوق و سليقه برهانند و آن را به مطالعات علمي مبدّل سازند که بنا بر چنين نوع بررسيها، متن قرآن نيز مورد توجه علماي خوش ذوق و بلاغي عا لم اسلام قرار گرفته است .
لذا بلاغت همان دانشي است که به بررسي زيباشناسي شيوه هاي بيان زباني ميپردازد؛ چه در سطح واژه و چه در سطح ترکيب که از يک يا چند جمله تشکيل شده باشد که بلاغت به اين معنا بسيار به سبک شناسي جديد نزديک است »(لطيفي،١٩٩٧، ص ٣٥) علومي هم چون صورت گرايي، زبان شناسي و نشانه شناسي، ميتواند به امر تفکر و تدّبر در متون کمک کند و دلالت معنايي آن را آشکار نمايد.