چکیده:
هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین ویژگیهای شخصیتی و سبک فرزندپروری مادران با انگیزش پیشرفت فرزندان آنها در کودکان دبستانی میباشد. به منظور بررسی این موضوع هشت فرضیه تدارک دیده شده است. برای آزمون فرضیه های فوق از میان دانش آموزان مشغول به تحصیل در مقطع دبستان ٥٠ نفر دختر و پسر و ٥٠ نفر از مادران آنها به صورت تصادفی انتخاب شدند و برای سنجش انگیزش پیشرفت فرزندان از آزمون انگیزش پیشرفت ACMT و برای سنجش ویژگیهای شخصیتی والدین آنها از پرسشنامه شخصیتی ٥ عاملی NEO (فرم کوتاه) و برای سنجش ویژگیهای سبک فرزندپروری از پرسشنامه دایانا بامرید PSIاستفاده شد و داده های مورد لزوم استخراج و از طریق آمار توصیفی و استنباطی، میانگین، واریانس و آزمون t
دو گروه مستقل جهت مقایسه میانگین های دو گروه مورد پردازش قرار گرفت. نتایج همبستگی نشان داد که سبک فرزندپروری اقتدار منطقی و انگیزش پیشرفت رابطه معناداری دارند. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که این سبک و ویژگیهای شخصیتی والدین، انگیزش پیشرفت را پیش بینی کنند. در صورت استفاده از این سبک، انگیزش پیشرفت فرزند افزایش مییابد.
خلاصه ماشینی:
محاسبه t دو گروه مستقل : (به تصویر صفحه رجوع شود) درجه آزادي (df ): ((٢ – N٢ + N١=df )) 701 df = 20 + 20 – 2 = 38 چون t محاسبه شده يعني ٠,٩٦٢ از t داخل جدول در سطح معنا داري ٠,٠٥ و با درجه آزادي ٣٨ يعني ١,٩٨ کوچکنر است بنابراين فرض صفر تأييد و فرض تحقيق رد ميشود پس مي توان نتيجه گرفت که بين عامل روان رنجوري والدين و انگيزش پيشرفت فرزندان آن ها رابطه اي وجود ندارد.
محاسبه t دو گروه مستقل : (به تصویر صفحه رجوع شود) 705 چون t محاسبه شده يعني ١٣,٨٨ از t داخل جدول در سطح معناداري ٠,٠٥ و با درجه آزادي ٣٨ يعني ١,٩٨ بزرگتر است بنابراين فرض صفر رد و فرض تحقيق تأييد ميشود بنابراين مي توان نتيجه گرفت بين عامل همراهي و دلپذير بودن والدين با انگيزش پيشرفت فرزندان آن ها رابطه وجود دارد.
محاسبه t دو گروه مستقل : 706 (به تصویر صفحه رجوع شود) چون tمحاسبه شده يعني ٢١,٠٦ از t داخل جدول در سطح معناداري ٠,٠٥ و با درجه آزادي ٣٨ يعني ١,٩٨ بزرگتر است بنابراين فرض صفر رد و فرض تحقيق تاييد ميشود به اين ترتيب مي توان نتيجه گرفت که بين عامل باوجدان بودن والدين و انگيزش پيشرفت فرزندان آن ها رابطه وجود دارد.