چکیده:
هدف از این پژوهش بررسی راهبردهای تبلیغی امام حسین(ع) دربارة مخالفان و میزان تاثیر آنها بر جذب حداکثری و دفع حداقلی آنان با شیوة توصیفی ـ تحلیلی و با روش استقرایی است. این تحقیق نشان داد که گسترش نظارت عمومی با هدف تضمین اجرای قوانین و تعمیق خداباوری بهعنوان عامل کنترل درونی با هدف اصلاح همهجانبة امور، از مهمترین ابزارهای راهبردی در زمینة چگونگی تعامل با مخالفان است. راهبردهای رعایت سطح درک مخاطبان با ابزار شفافیت و تاکید و تکرار با هدف ایجاد امکان مقایسه و نتیجهگیری برای آنان، و نیز تمرکز بر عوامل اصلی و هستة مرکزی اختلافات، عدالتخواهی و بازسازی ساختاری باورها با هدف کنار زدن انحرافات و زدودن خرافات، و مدیریت زمان و مکان جهت حفظ کانونهای حمایتی و پایگاههای اجتماعی، تاثیر بسزایی در جذب حداکثری مخالفان و دفع خشونتطلبی و آشوبگری و نفی دینسالاری مبتنی بر ترس، و ایجاد همبستگی اجتماعی با هدف در انزوا قرار دادن مخالفان داشته است.
This research aims to investigate Imam Hossein’s propaganda strategies towards his opponents and the effects of the strategies on attracting the maximum and repelling the minimum number of opponents, using a descriptive-analytical and an inductive method. According to my research, some of the most important strategic tools for interaction with the opponents is expansion of public supervision, ensuring the application of laws and deepening the belief in God - as a factor of inward control - with the aim of an all-dimensional improvement. Some factors that have affected attracting the maximum number of opponents, repelling violence and rioting, negation of the religiosity based on fear, and creating social cohesion with the aim of isolating the opponents are as follows: strategies to respect the audience's level of understanding by clarity and emphasis and repetition with the aim of creating the possibility of comparison and conclusion for them, focusing on the main factors and the central core of disputes, seeking justice, structural revision of beliefs with the aim of removing deviations and superstitions, place and time management to maintain support centers and social bases.
خلاصه ماشینی:
com دريافت: 05/09/1400 ـ پذيرش: 27/12/1400 چکيده هدف از اين پژوهش بررسي راهبردهاي تبليغي امام حسين( دربارة مخالفان و ميزان تأثير آنها بر جذب حداکثري و دفع حداقلي آنان با شيوة توصيفي ـ تحليلي و با روش استقرایي است.
راهبردهاي رعايت سطح درک مخاطبان با ابزار شفافيت و تأکيد و تکرار با هدف ايجاد امکان مقايسه و نتيجهگيري براي آنان، و نيز تمرکز بر عوامل اصلي و هستة مرکزي اختلافات، عدالتخواهي و بازسازي ساختاري باورها با هدف کنار زدن انحرافات و زدودن خرافات، و مديريت زمان و مکان جهت حفظ کانونهاي حمايتي و پايگاههاي اجتماعي، تأثير بسزايي در جذب حداکثري مخالفان و دفع خشونتطلبي و آشوبگري و نفي دينسالاري مبتني بر ترس، و ايجاد همبستگي اجتماعي با هدفِ در انزوا قرار دادن مخالفان داشته است.
ميزان اثربخشي راهبردهاي تبليغي امام( در جذب حداکثري و دفع حداقلي مخالفان چگونه است؟ اوضاع کنوني جوامع ديني نشان ميدهد که با وجود کانونهاي قدرتمند مخالفان و تبليغات گستردة آنان با ابزارهاي پيشرفتة امروزي، چارهانديشيهايي که براي خنثا کردن اين مخالفتها و تأثير آنها شده، نتوانسته است نتيجة موردانتظار را داشته باشد.
بيان آشکار هدفها و نفي انگيزههاي مادي، اصل مهمي در راهبرد صراحت و شفافيت از جانب امام( است؛ بهطوريکه آن حضرت در برابر مردم، خداوند را گواه ميگيرد که حرکت اصلاحطلبانه و نهضت ظلمستيزي او، نه براي رقابت بر سر حکومت و قدرت و نه برای بهدست آوردن مال دنياست؛ بلکه صرفاً به اين علت است که نشانههاي واقعي دين به مردم عرضه شود و انحرافات بهوجودآمده در جامعه اصلاح گردد تا بندگان ستمديده، از چنگال ستمگران و ورطة انحرافات رهايي پيدا کنند و اعمال ديني، احکام و سنتهاي برزمينمانده دوباره بهاجرا درآيد.