چکیده:
این مقاله در صدد نقد و بررسی مساله «گرایش به بعضی از مستحبات و دورشدن از واجبات» است، هر چند احکام مستحبی در اسلام مورد تاکید بوده و آثار و ثواب فراوان برای آن ذکر شدهاست؛ اما گاهی یک عمل مستحبی بقدری برای بعضی اهمیت پیدا میکند که حاضرند واجبی را ترک کنند، تا آن مستحب را از دست ندهند، برخی اعمال بظاهر مذهبی بر خلاف آموزههای دینی و دستور خدا، پیامبر و امام انجام میشود و با ریا، تظاهر، اسراف و خوش گذرانی همراهاست؛ این در حالی است که بسیار از پژوهشگران ومبلغان دینی به اینگونه مسائل بطور باید وشاید توجه نکردهاند. نگارنده در این مقاله به مطالبی چون «مفهوم شناسی واجب»، «فرق واجب و لازم»، «مفهوم شناسی مستحب»، «اقسام واجب»، «اهمیت واجب و مستحب در اسلام»، «علل روی گردانی مردم از واجبات و توجه به مستحبات»، پرداخته و در صدد مطرح کردن مسالهی گرایش به بعضی از مستحبات به عنوان یک مشکل اساسی در جوامع اسلامی است.
The present paper studies and critiques the tendency of people to some recommended and getting away from the obligatory. Although the recommended edicts are important in Islam and there are many results and awards promised for them, but sometimes a recommended edict becomes so important for some people that replaces the obligatory ones. Furthermore, some so called religious practices are done with profusion, extravagance and luxuriousness contrary to the commands of Allah and the prophet, while many of the religious researchers and preachers do not pay attention to this kind of issue as they should. The present paper has studied the definition of obligatory (Wajib), the difference between obligatory and necessary, the definition of recommended (Mustahab), the types of obligatory, the importance of obligatory and recommended edicts in Islam and the causes of people's tendency to some of the Recommended edicts and getting away from the obligatory ones, and has propounded the issue as a fundamental problem in the Islamic societies.
خلاصه ماشینی:
علل تمایل مردم به بعضی از مستحبات ١ حسین جعفری ٢ چکیده ایـن مقالـه در صـدد نقـد و بررسـی مسـاله «گرایـش بـه بعضـی از مسـتحبات و دورشــدن از واجبــات » اســت ، هــر چنــد احــکام مســتحبی در اســلام مــورد تأکیـد بـوده و آثـار و ثـواب فـراوان بـرای آن ذکـر شده اسـت ؛ امـا گاهـی یـک عمـل مسـتحبی بقـدری بـرای بعضـی اهمیـت پیـدا می کنـد کـه حاضرنـد واجبی را تـرک کننـد، تـا آن مسـتحب را از دسـت ندهنـد، برخـی اعمـال بظاهـر مذهبی بــر خــلاف آموزه هــای دینــی و دســتور خــدا، پیامبــرص و امــام س انجــام می شــود و بــا ریــا، تظاهــر، اســراف و خــوش گذرانــی همراه اســت ؛ ایــن در حالـی اسـت کـه بسـیار از پژوهشـگران ومبلغـان دینـی بـه اینگونـه مسـائل بطور بایــد وشــاید توجــه نکرده انــد.
(سـایت خبرنـگاران جـوان ) ١-٤- اهمیت واجب در قرآن قـرآن کسـانی را کـه واجبـات الهـی را انجـام می دهـد و از فرمـان پیامبـرش پیروی می کنــد، بشــارت می دهــد کــه در روز قیامــت بــا کســانی که از نعمت هــای الهــی برخـوردار هسـتند و بـا پیامبـران ، صدیقیـن ، شـهدا و صالحیـن همنشـین می گـردد: «ًو مـن یطـع اللـهًً و الرسـوًل فًأولئـکًً مـعً الذیـنً أًنًعـمً اللـه عًلًیهـم مـنً النبییـنًً و الصدیقیـنًً و الشـًهداء ً ًًً ً ً ً و الصالحًیــنًً وً حســنً أولئــکًً رفیقــاً»١، (نســاء: ٦٩) ایــن آیــه در بیــان مرتبــه ی کامــل از ً ًً اهـل ایمـان و تقـوی اسـت ، کسـانیکه در مقـام اطاعـت پـروردگار و پیـروی از حکـم و فرمــان پیامبــر اســلام برآینــد و در عقیــده و خــوی پســندیده اســتقامت داشــته و شایسـته تخلـف در آنـان نباشـد، در اثـر سـعی و کوشـش بـه مرتبـه ی کامـل از ایمـان نایـل شـده و ملحـق بـه پیامبـران خواهـد بود.