چکیده:
اساسنامه دیوانهای بینالمللی کیفری صراحتاً اصطلاح معاونت را به کار نبردهاند، بلکه صرفاً به مصادیقی از مساعدت و همکاری در ارتکاب جرم اشاره کردهاند. مصادیق مختلفی مانند برنامهریزی، تحریک و کمک مادی و معنوی در ارتکاب جرائم بینالمللی در اساسنامه این محاکم مورد اشاره قرار گرفتهاند. حال سؤال این است که آیا اشکال مختلف مساعدت و همکاری در ارتکاب جرائم بینالمللی را میتوان بهمنزله معاونت در ارتکاب جرم دانست؟ آیا این امر میتواند به مسئولیت کمتر و در نتیجه مجازات خفیفتر برای متهم منجر شود؟ این مقاله با بررسی معیارهای مختلف جهت تمیز مباشرت از معاونت، به این نتیجه میرسد که دیوانهای بینالمللی کیفری در رویه جدید خود با استناد به معیار کنترل جرم، مباشرت در جرم را از معاونت تمیز میدهند. در واقع کنترلکننده جرم همان فاعل جرم است و سایرین، معاونان در جرم ارتکابی هستند. معاونت در جرائم بینالمللی شامل مصادیق مختلفی میشود که هر یک از تعریف و شرایط متمایزی برخوردار هستند به طوری که برخی از آنها از شدت بیشتری در قیاس با انواع دیگر برخوردار هستند. این تفکیک جهت ارائه تصویر درست از نقش عاملان جرائم بینالمللی است و منجر به مجازات کمتر معاونان در قیاس با مباشران جرائم بینالمللی نمیشود.
Statute of the international criminal tribunals for Yugoslavia and Rwanda, the Special Court for Sierra Leone and the Statute of the International Criminal Court did not refer to the “accessory”, but merely pointed out examples of assistance in the commission of international crimes such as, planning, instigation, aiding and abetting. There is an important question that if those modes of assistance in the commission of international crimes can be regarded as accessory liability to commit an international crime. Does accessory liability can give rise to less severe criminal liability and then lighter punishment? So, this paper examining various criteria to distinguish between principals and accessories concludes that despite the lack of reference to accessory liability in the statutes of international criminal courts, in practice, they confirm the existence of some modes of accessory liability by reference to the test of control of crime. In fact, those who have "control over the commission of the offence" are perpetrators. As a result, those do not have control over the commission of the crime are accessories. Each mode of Accessory Liability has distinct definitions and requirements, and there is a hierarchical relationship between them. This distinction is intended to provide a true picture of the role of perpetrators of international crimes. However, this does not necessarily lead to less severe punishments for accessories.
خلاصه ماشینی:
حال سؤال این است کـه آیا اشکال مختلف مساعدت و همکاری در ارتکـاب جـرائم بـین المللـی را مـیتـوان به منزله معاونت در ارتکاب جرم دانست ؟ آیا این امر میتواند به مسئولیت کم تـر و در نتیجه مجازات خفیف تر برای متهم منجر شود؟ این مقاله با بررسی معیارهای مختلف جهت تمیز مباشرت از معاونت ، به این نتیجه میرسد که دیوان های بین المللی کیفری در رویه جدید خود با استناد به معیار کنترل جرم ، مباشرت در جرم را از معاونت تمیز میدهند.
سؤال اصـلی ایـن اسـت کـه آیـا اشـکال مختلـف مسـاعدت و همکاری در ارتکاب جرائم بین المللی منـدرج در مـواد یادشـده را مـیتـوان بـه منزلـه معاونت در ارتکاب جرم دانست ؟ به نظر میرسد که اختصاص بندهای مختلف در ماده ٢٥(٣) اساسنامه دیوان ، بیانگر نوعی درجه بندی و سلسله مراتب بـین اشـکال مسـئولیت منتسبان به این بنـدها و تفکیـک بـین اشـکال مباشـرت و معاونـت در ارتکـاب جـرم بین المللی باشد.
هدف اصلی مقاله احراز این امر است که آیا چنین تفکیکی میتواند بـه مسـئولیت کم تر و در نتیجه مجازات خفیف تر برای متهم منجـر شـود؟ شـرایط لازم بـرای احـراز مسئولیت اشخاصی که تحت عناوینی مانند برنامه ریزی، کمک مادی و معنوی، تحریـک کردن در ارتکاب جرائم بین المللی مداخله میکنند، چیست ؟ به منظور پاسخ به سؤال های فوق ، این مقالـه در پـی آن اسـت کـه ضـمن بررسـی ماهیت معاونت در ارتکاب جرم بین المللی، به بررسی انواع مختلـف آن و شـرایط لازم برای احراز مسئولیت اشخاص از این باب بپردازد.