چکیده:
ناپایداری محیط زیست موضوعی جهانی است که برای همه ملت ها حائز اهمیت است. از این رو موفقیت در زمینه حفاظت از محیط زیست مستلزم دارا بودن آگاهی های زیست محیطی و برقراری ارتباط با مردم است به نحوی که یادگیری و پذیرش حفظ محیط زیست به طور هم زمان انجام پذیرد. برای این منظور، معرف های(1) پایداری از جمله مهم ترین ابزارهایی هستند که به افراد، نهادها و جوامع کمک می کنند تا درباره آینده محیط زیست خود به انتخاب های متفاوت و مناسب تری دست زنند. این معرف ها به خودی خود پاسخ محسوب نمی شوند بلکه در صورت ارائه اطلاعات معتبر درباره موضوعات ارزشمند زندگی می توانند هادی ما به سوی پاسخ های بهتر باشند. این معرف ها به سه دسته متمایز، تطبیقی و جهت دار تقسیم می شوند. معرف های جهت دار(2) بیش از آنکه بر نمادهای عددی متمرکز باشند؛ بر اقدام متمرکزند. این معرف ها که به صورت نماد می باشند به دلیل پویایی؛ تفاوت های فردی، اجتماعی، فرهنگی و جغرافیایی را در نظر داشته و در اطلاع رسانی، آموزش و یادگیری درباره پایداری محیط زیست کارکرد بسیار بالایی دارند. هدف این مقاله آن است تا با تشریح معرف های جهت دار پایداری محیط زیست، کارکردهای آنها را ترسیم کند.
Environmental unsustainability is a global issue assumed to be of importance to every nation . Success in the conservation of environment، therefore، requires environmental knowledge and communication with people so that learning and adopting of the environmental conservation are simultaneously realized. For this purpose، sustainability indicators are among the primary means of helping individuals، institutions، and communities to make more different and appropriate choices for the future of their environments. Such indicators are not readily responding questions by themselves، but they may direct us to better responses if reliable information is provided over valuable issues on life. The indicators are divided into three categories including distinctive، comparative، and directional. Directional indicators are focused on action rather than numerical symbols. These are illustrated in symbols and، for reasons of dynamism، assume personal، social، cultural، and geographical differences; thus، they are very functional in informing، educating and learning about the environmental sustainability. This paper aims at explaining the directional indicators of the environmental sustainability and thereby drawing their functions.
خلاصه ماشینی:
"این معرف ها که به صورت نماد می باشند به دلیل پویایی ؛ تفاوت های فردی ، اجتماعی ، فرهنگی و جغرافیایی را در نظر داشته و در اطلاع رسانی ، آموزش و یادگیری دربارة پایداری محیط زیست کارکرد بسیار بالایی دارند.
این نوع توسعه در بخش های کشاورزی ، جنگلداری و شیلات با حفاظت زمین ، آب و ذخایر ژنتیکی گیاهی و جانوری همراه است ، تخریب محیط زیست را به همراه ندارد، از فناوری مناسب استفاده می کند، از نظر اقتصادی بالنده و پایدار و از نظر اجتماعی مورد قبول است .
همچنین می توان گفت کشاورزی پایدار، نظامی به هم پیوسته از فعالیت های تولید گیاهی و دامی است که ضمن توجه به تأمین نیازهای غذا و پوشاک بشر، کیفیت محیط زیست و منابع طبیعی ، ایجاد امکان بیشترین کاربرد منابع غیر قابل تجدید شونده ، به هم پیوستن مناسب چرخه های زیستی طبیعی و کنترل آنها، پایدار کردن حیات اقتصادی مزرعه ، ارتقای کیفیت زندگی کشاورزان و پرورش - دهندگان و در نهایت ، جامعه را نیزمدنظر داشته باشد (١٩٩٨ ,Townsend).
حال با توجه به اینکه ارتباطات ، قلب ترویج است و طراحی برنامه های ترویجی باید تضمین کند که نظام اطلاع رسانی سازوکارهای کافی جهت شکل دهی و انتقال اطلاعات مناسب به مخاطبان را داراست (سازمان خواربار و کشاورزی جهانی ، ۱۳۷۹)، پس بایستی اطلاعات مورد نیاز دست اندرکاران بخش کشاورزی به منظور استفادة بهینه از منابع موجود در اختیار آنان قرار گیرد و برای نیل به این اهداف ،باید از تمام تدبیرهایی که منجر به تحکیم این نظام ارتباطی می شود، استفاده کرد."