چکیده:
حق حريم خصوصي از جمله حقوق و آزادي هايي است كه هدف آن همسو با حقوق بشر به دنبال حمايت از حقوق اشخاص و احترام به حقوق بنيادين بشر است. اين حق در اسناد داخلي و بين المللي متعددي مورد شناسايي قرار گرفته است. در زمينه شناخت ابعاد اين حق بررسي دو مسئله از اهميت بسزايي برخوردار است. مسئله اول قلمرو مفهومي حريم خصوصي است. اين امر با توجه به ريشه دار بودن حريم خصوصي در فرهنگ جوامع، حالت هاي گوناگوني از جهت معنا به خود مي گيرد و مفهوم آن از مطلق بودن، گرايش به سوي نسبيت پيدا مي كند. مسئله دوم معيار حريم خصوصي است. در ادبيات حقوق بشري چند معيار براي درك هرچه بهتر حريم خصوصي قابل شناسايي است كه اين معيارها عبارتند از: «تفكيك»، «عرف»، «اراده اشخاص» و «دمكراسي». در اين مقاله كوشش شده است اين دو مسئله وابعاد آن واكاوي شود. فرض بنيادين اين مقاله بر اين مبنا استوار است كه حريم خصوصي مفهومي نسبي است كه با توجه به فرهنگ و عرف جوامع مختلف تعريف مي شود و اين كه هر شخص و ملت و كشوري با توجه به هنجارهاي خود آن را تعريف كرده، به رسميت مي شناسد و بالطبع از آن حمايت مي كند.
خلاصه ماشینی:
"برخی اشخاص نیز حریم خصوصی را در معنای «حریم خلوت » بیان کرده اند که در زیر به نظریه های ارائه شده از طرف آن ها پرداخته میشود: کارل هارلو١ در کتابی با عنوان «شبهات جرم » در مقام تعریف «حق خلوت » مینویسد: «حق خلوت ، حق محرمانه بودن خصوصیات شخص یا مال وی از انظار عمومی است » [٣٥].
پس نتیجه ای که از این بحث گرفته میشود این است که اگر در جایی حریم خصوصی به عنوان یک حق شناخته شده اشخاص نادیده گرفته شود، عامل جبران کننده ای وجود دارد که با توجه به فرهنگ های حاکم در اجتماعات و جوامع مختلف حق را شناسایی و به حمایت از این نوع حقوق و آزادیهای اساسی اشخاص می پردازد؛ خلاصه این که به این مورد از حمایت در اصطلاح حقوق «حریم خصوصی عرفی یا هنجاری» گفته میشود.
برای مثال ، حقوق و آزادیهای شهروندی را میتوان به عنوان یک عامل مشترک در بین همه جوامع لحاظ کرد که از جمله این حقوق حریم خصوصی اشخاص است که به عنوان یک حق شخصی شناخته شده است [٤٩]؛ به این صورت که ممکن است عرف حاکم در یک منطقه ای از جهان به یک شکلی باشد.
A. , Privacy, Morality and the Law, (Vol 12), (No 4), Princeton University Press, Autumn1983."