چکیده:
شاعر پایداری معاصر عربی آگاه و مسئول است ؛ آگاه از آنچه در جهان پیرامون او میگذرد و مسئول در برابر سرنوشت ملت و کشورش . او برای تحقق آزادی، عزت و استقلال برای مردم کشورش از همه ابزارها و سازکارها بهره میگیرد تا شعر در مسیر مقدس مردم سرزمینش به پیش رود. از جمله این سازکارها توجه او به سنت های گذشته است و برای آنکه سخنش هم تاثیرگذار باشد و هم ارزش هنری خویش را حفظ کند، به سراغ شخصیت های گذشته میرود از شخصیت های تاریخی گرفته تا شخصیت - های دینی، و با فراخواندن خویش کاریهای آن ها ناگفته های خود را از زبان آنان بیان میدارد. این امر گاه در شگرد نقاب رخ مینماید، گاه با بکارگیری اسطوره های ملی و جهانی خود را نشان میدهد و سرانجام با فراخوانی شخصیت ها رسالت خود را به انجام میرساند. این جستار با روش توصیفی - تحلیلی به بررسی شخصیت مسیح (ع ) و کاربرد آن در شعر پایداری معاصرعربی پرداخته است . یافته های این پژوهش نشان میدهد که در شعر پایداری معاصر حضرت مسیح (ع ) بیشتر در معنای نمادین خاص بکار رفته است ؛ مانند درد و رنج ، زندگیبخشی از رهگذر مرگ ، منجی رهاییبخش ، امید و امیدواری، جاودانگی، رستاخیز و پیروزی. شاعر معاصر خواسته است با الهام از این شخصیت ها روحیه آزادی - خواهی، امید به آینده و مبارزه و فداکاری در راه هدف را در میان مردم ستمدیدة خود زنده کند، و آنان را از واقعیت تلخی برهاند که دامنگیرشان شده است تا آینده ای را برای آنان رقم بزند که در سایه عزت و استقلال کشورش ارزش ها حاکمیت یابند، اخلاص و پاکی سرمشق همه گردد و دروغ و ناپاکی از آن رخت بربندد و ایمان و صداقت بر همه جا حکمفرما باشد.
خلاصه ماشینی:
"تقریبا شاعری نیست که نامش را بر زبان جاری نکرده باشد؛ مسیح که زندگیش با درد و رنج ، صبر و شکیبایی، تلاش در جهت آزادی و مبارزه و پایداری در راه هدف همراه است ، نمادی است برای همۀ ارزش های انسانی و شاعران کوشیده اند تا با او همذات پنداری کنند و از فضیلت های اخلاقی و انسانی او سرمشق بگیرند؛ از این رو هرجا پای مقاومت به میان میآید، نام مسیح هم جلوه گری میکند.
بدین ترتیب نام و شخصیت مسیح به یکی از پرکاربردترین شخصیت های دینی فراخوانده شده در شعر معاصر تبدیل میگردد که در ذیل به برخی از مهمترین مفاهیمی اشاره میشود که شاعران به آن توجه داشته اند: ١-٤ نماد درد و رنج شاید سیاب اولین شاعری باشد که به استفاده از داستان زندگی حضرت مسیح (ع ) در اشعارش پرداخته است .
خلیل حاوی نیز در شعر(حب و جلجلۀ) موضوع به صلیب کشیدن را آنگونه که در سنت دین مسیح به آن پرداخته شده ، دستمایۀ خویش قرار میدهد تا از رهگذر آن بتواند گوشه ای از دردها و رنج های خود را بیان کند؛ دردهایی را که به خاطر کسانی که آنان را دوست میدارد تحمل میکند و همۀ آن ها را به جان میخرد تا میل باطنی خود برای رویایی با ستمگران نشان دهد."