چکیده:
حقوق اقلیت ها از قدیم در جوامع گوناگون دارای اهمیت بوده و در ادوار مختلف تاریخی با توجه به قدرت و جایگاه گروه اقلیت ، رفتارهای متفاوتی با ایشان صورت گرفته است . این پژوهش ، با بررسی و مقایسه حقوق اقلیت ها از دوران باستان تا عصر حاضر با دوران حکومت حضرت علی (ع )، قصد دارد که الگویی ویژه از حقوق اقلیت ها در سیره علوی را ترسیم کند
خلاصه ماشینی:
"بدین ترتیب ، اقلیت های نژادی ، مذهبی و زبانی از انواع حقوق و آزادی ها بهره مند شدند که عبارت است از: حق انتخاب شهروندی ، حق حیات ، آزادی های فردی ، اجرای مراسم مذهبی ، برابری در برابر قانون ، برابری حقوق مدنی و سیاسی ، برابری رفتار و تضمین های حقوقی و علمی ، آزادی به کارگیری زبان در روابط شخصی و تجاری و حق آزادی مطبوعات ؛ اما به وضوح می توان ملاحظه نمود که اینها در بیشتر موارد، از حد نوشته و کاغذ تجاوز نکرد و دارای ضمانت اجرایی نبود، به طوری که حتی آلمان شکست خورده در جنگ نیز خود را متعهد به اجرای آن ندید و همه آنها را در مورد اقلیت های دانمارکی و لهستانی مقیم آلمان نادیده گرفت (همان ، ص ٣١).
در نظر حضرت ، اموال و اعراض همه انسان ها، اعم از مسلمان و غیر مسلمان محترم است و از این رو، پس از آنکه خبر حمله سپاه معاویه به شهر انبار و تعرض آنان به زنان مسلم و غیر مسلم (اهل ذمه ) را شنید فرمود: «به من خبر رسیده که یکی از آنان به خانه زن ماملسن و زن غری ماملسنی که در پانه اسلام جان و مالش موفحظ بوده ، وارد شده و خلخال ، دستبند، گردنبند و گوشواره های آنها را از تنشان بیرون آورده ، در حالی که هیچ وسیله ای برای دفاع جز گریه و التماس نداشته اند.
نتیجه گیری ١٣٢ مباحثی که درباره حقوق اقلیت ها در سیره امام علی (ع ) بیان شد، اگر چه به طور کامل نبود، ولی نمونه هایی از آنها که در تحقیق آمد، نشانگر این نکته مهم و اساسی است که احکام اسلامی که ائمه معصومین مجری آن هستند، توجه خاص و ویژه نسبت به اقلیت ها دارد؛ به طوری وجود نخواهد آمد."