چکیده:
منزوی از مبتکران اصلی غزل نو است که ضمن در نظر داشتن ارزشها، قابلیتها و ویژگیهای برجسته و منحصر به فرد شعر کلاسیک، اشعار خود را به بسیاری از ظرافتها، تکنیکها و ویژگیهای مطرح در شعر نو آراسته است.وی در سرودن غزلهای خود از شگردها و نوآوریهایی بهره گرفته که سبب تمایز با غزل غزل سرایان سنّتی و پیدایش شیوهای تازه در غزل شده است. در این مقاله به بررسی نوآوریها و ویژگیهای خاص اشعار او پرداخته شده است.
خلاصه ماشینی:
"مجموعة از کهربا و کافور: سبز آبی، دریا چمن(ص173)، رنجبوته(ص62)، هندآواز(ص155)، کلیمانه(ص20)، دیمزار (ص141)، خورشیدور(ص59)، عقربک(ص 156)، بغضواره(ص99)، گمراهه(ص10)، خشماخون (ص171)، گلاگل (ص15)، دریاگذر(179)، ظلمت شمار(ص13) تلخوری(ص127) مجموعة از شوکران و شکر: دیودد، انسانفرشته(ص208)، وسوسهبو (ص228)، پلنگانه(ص248)، دقواره(ص225)، گنگ دیده(ص160)، هجران شماری(ص180)،وسوسه ریز(ص132)، وسوسه پرداز (ص156) مجموعة با عشق در حوالی فاجعه: غمناله (ص24)، غزلبانو(ص172)، جادوکار(ص76)، مرگ آباد(ص90)، لیلیانه (ص96)، نازمند(ص75)،غریبواره(ص 26)، همیشهوار(ص28)، نازکدلانه (ص106)، بوسابوس(ص89)، بادگساری (ص7)، دریازاد(ص44) مجموعة حنجرة زخمی تغزل : ظلمت آباد (ص42)، کویاکوی ، جویاجوی ، سویاسوی(ص180) از خاموشیها و فراموشیها : شباشب(ص110)،تهی زار(ص106) مجموعة این کاغذین جامه: آذرخشانه(ص52)، خمیده وار (ص124)، شکایت ور(ص90) مجموعة همچنان از عشق : غلتاغات (ص165)، نهنگانه(ص92) 10- استفاده از شماره به جای نام غزل: منزوی از انتخاب نام برای غزلهای خود پرهیز کرده و به جای آن ، برای هر غزل شمارهای تعیین نموده است.
مفعول فاعلات فعولن مفعول فاعلات فعولن یادی است در همیشة ذهنم آن گیسوان خیس معطر بر سینة زلال تو افشان، همچون خزه بر آب شناور (از خاموشیها و فراموشیها، 26) مفعول فاعلات مفاعلین مفعول فاعلات مفاعلین در چشمهای شعله ورت آن روز چیزی فرو نشسته و سرکش بود چیزی هم از قبلیة خاکستر چیزی هم از سلالة آتش بود (از کهربا و کافور، 170) 20- توجه به اوزان نزدیک به آهنگ زبان محاوره و دکلاماسیون طبیعی کلام: نیما معتقد بود که زبان شعر امروز، باید به آهنگ زبان محاوره نزدیک باشد و منزوی نیز تحت تأثیر نیما به سرودن تعدادی غزل در این گونه اوزان پرداخت (همان،24)؛ اما سیمین بهبهانی بیش از دیگر شاعران از این گونه اوزان بهره گرفته است."