چکیده:
گفتار پیش روی به یکی از سخن سرایان سده دوم هجری می پردازد. وی سفیان بن مصعب عبدی نام دارد. در این پژوهش ثابت شده این شخصیت همان کسی است که در حدیث امام صادق (ع) مورد تاکید قرار گرفته است. به گونه ای که امام صادق (ع) شیعیان را تشویق فرمودند تا شعر سفیان را به فرزندانشان بیاموزند. روشن کردن جایگاه و منزلت ادبی سفیان بن مصعب عبدی، جلوه احادیث مرتبط با ولایت علی (ع) و جایگاه اهل بیت در شعر او، از دیگر مواردی است که در این مقاله، بدانها پرداخته شده است. همچنین در این مقاله به برخی از اغراض شعری این شاعر، اشاره رفته است؛ به ویژه اشعار وی در مدح و ذکر صفات اهل بیت(ع).
خلاصه ماشینی:
اما ابن داود در قسمت اول کتابش این چنین آورده است: «سیف بن مصعب العبدی الشاعر» امام صادق (ع) درباره اش فرموده: «یا معشر الشیعۀ علموا أولادکم شعر العبدی فإنه علی دین الله».
» (همان: 154) شاید اشتراک ابن حماد و سفیان بن مصعب در لقب العبدی و گرایش شعری آن دو به اهل بیت (ع) باعث مشتبه شدن امر بر بعضی از شرح حال نویسان شده باشد که برخی از آنان ویژگیها یا اشعار هر یک را به دیگری نسبت داده اند.
ک: سید محسن امین، اعیان الشیعۀ، ج7: 271 و ابن شهر آشوب، المناقب، ج2: 133) 1-7- شعر سفیان شامل متون و احادیث و روایات وارد شده درباره ی فضایل اهل بیت (ع) و مذمت و نکوهش دشمنانشان می باشد، العبدی در به نظم در آوردن احادیث به ویژه احادیث روایت شده از پیامبر اکرم (ص) که اهل سنت نیز به آنها اعتراف دارند و در کتابها و صحاح خود آنها را نقل کرده اند، کوشیده است.
3-7- آنچه در شعر سفیان بسیار چشمگیر است این است که به متون وارد شده در فضایل اهل بیت (ع) صریحا اشاره می کند و آنها را به نظم در می آورد و در بیشتر شعرهایش مطلع های غزلی را که شاعران از آن استفاده می کنند، مورد استفاده قرار نمیدهد، ولی با اینکه مستقیما درباره ی موضوع اشعارش سخن می گوید و با آنکه در بسیاری از اشعارش عنصر خیال نقش مهمی ندارد، با اینحال سروده هایش همچنان جذاب است.