چکیده:
آثار ادبی پرشماری از سپیده دم ولادت علی بن ابی طالب(ع) تاکنون در مدح و شرح حوادث زندگی و کمالات وجودی آن حضرت پدید آمده است که بسیاری از این آثار نه تنها در عرصه نثر و نظم شیعی، حتی در ادبیات عرب مسیحی برجسته و درخشان و از نظر لطافتهای معنایی و زیباییهای لفظی قابل توجهند. این مقاله با پژوهش در آثار ادیبان معاصر مسیحی نظیر جورج جرداق، عبد المسیح انطاکی، جوزیف الهاشم، نصری سهلب، بولس سلامه و ... پیرامون ولادت آن حضرت، برخی از این آثار را بررسی نموده و با نظم و دسته بندی برخی از سرفصلها، نقاط عطف این حادثة حیرت انگیز را برگزیده و در تماشاگه نگاه این ادیبان تحلیل نموده است. برخی از ابعاد حادثه ولادت آن حضرت نظیر چگونگی و چرایی شکافته شدن دیوار کعبه، ساطع شدن انوار و برخی دیگر از اسرار و مقارنات آن ولادت مبارک از جمله مواردی است که در این مقاله با توجه به ادبیات عرب مسیحی و با رویکرد توصیفی- تحلیلی بررسی شده است.
خلاصه ماشینی:
"عبد المسیح الانطاکی که اولین ملحمه علوی را در درون معاصر عرب سروده است،جزئیات این ولادت را نیز از نظر دور نداشته و آنها را بهطور مشروح بیان کرده است؛چنانکه میگوید: {Sفی رحبۀ الکعبۀ الزهرا قد انبثقت#أنوار طفل و ضاءت فی مغانیها#و استبشر الناس فی زاهی ولادته#قالوا السعود له لا بد لاقیها#قالوا:ابن من؟فأجیبوا إنه ولد#من نسل هاشم من أسمی ذراریها#هنوا أبا طالب الجواد والده#و الام فاطمۀ هیوا نهنهاS} {Sإن الرضیع الذی شام الضیاء ببی#ت الله عزته لا عز یحکیهاS}(الانطاکی،1411:52) او به انوار قدسیهای اشاره میکند که در اندرون کعبه از چشمۀ وجود آن کودک جوشیدهو در فضای وسیع اطراف کعبه پرتو خود را افکنده است؛تا جایی که مردم متوجه آن انوارتابناک در آن شب سرنوشتسازشده،میمنت و مبارکی آن را دریافته،و دربارۀ این مولودخوشیمن با یکدیگر به گفتوگو پرداختهاند.
او قدرت فوق العاده و صفت حیدریت خود را در راه خدا و درخدمت خداوند علی اعلی درآورد؛ازاینرو،عالم ملک و ملکوت را تحت الشعاع خودقرار داد و به درجهای از علو دست یافت که در میان ساکنین علیین،بالاترین مقام را حائزگشت؛انطاکی به این معنا اینگونه اشاره کرده است: {Sقد حققتها اللیالی بالولید،فأم#سی بین أهل العلا و المجد عالیهاS}(الانطاکی،1411:53) همان نامی که بعد از او سمبل قدرت و فضیلت و کمال گشت و در همه عصرها و بینادیان و مذاهب مختلف جهان نام علی قرین عظمت و جاودانگی شد؛تا جایی که امروزه،در عصر حاضر شاهدیم که قاضی و دانشمند مسیحی دربارۀ این نام مقدس میسراید: {Sذلک اسم تناقلته الفیافی#و رواه الجلمود للجلمود#یهرم الدهر و هو کالصبح باق#کل یوم یأتی بفجر جدیدS}(سلامۀ،1423:37) یعنی،«آن،نام است که تمام ذرات جهان در انتشار آن خواهند کوشید تا آن را به گوشهمه برسانند؛و حتی آنگاه که پیری و کهولت بر جهان عارض شود،او همچنان مانند صبحباقی خواهد ماند؛تا هر روز فجری نو بیافریند و صبحی جدید پدید آورد."