چکیده:
مفهوم صدق از جمله مفاهیمی است که در علوم مختلف اسلامی با معانی متفاوت به
کار گرفته شده است. و همین امر باعث شده تا کلمات دینی نیز در چارچوبهای
متفاوت معنا گردد و از عمق و ژرفای دینی آن کاسته شود. در این مقاله سعی برآن
است که افق معنایی واژه صدق در صحفة سجادیه با نوجه به دیگر ادعیة امام
سجاد علیه السلام ترسیم گردد.
خلاصه ماشینی:
"(سید علی خان،333/5)ازاینرو در وصف ابراهیم علیه السلام صدیق ونبی را به ترتیب ذکر کرده که حکایت از آن میتواند داشته باشد که وصول به مرتبۀẒبرای فهم تأثیر بخشی هر حوزه از صدق در حوزه دیگر بهطور نمونه مورد ذیل ذکر میگردد: (1)-سخن لطیفی از مرحوم بوعلی رسیده است که آن سخن را مرحوم خواجه و بزرگان دیگر هم دارند.
(همو،190/10) مصطفوی در ارتباط با اهمیت صدق در نجات آدمی براساس قرآن کریم مینویسد: «به طوری که در آیه{/ان اولیائه الا المتقون و لکن اکثرهم لا یعلمون/}؛نیست دوستانخداوند مگر آن کسانی که از هوی و هوسرانی پرهیز کرده و روی به سوی جهانمحبت و یگانگی میآورند ولی بیشتر مردم از حقیقت این معنی غافل و بیخبرند(الانفال،34)اکثریت مردم راه سعادت و دوستی را به اشتباه و خطا سیر کرده،و درنتیجه خود را خسته نموده و از مقصود میمانند».
امام باقر علیه السلام میفرماید:«تزین لله عز و جلبالصدق فی الاعمال؛(مجلسی،164/78)با راست کرداری خود را برای خدای عز و جلبیارای»یا تطابق قول با حال گوینده از مصادیق صدق شمرده شده است.
ایندرخواست گونههای متفاوت صدق در صحیفۀ سجادیه مایۀ توجه خواننده برای یافتنحقیقت این واژه و اهمیت آن در وصول آدمی به سرمنزل حقیقت است.
با توجه به این مضامین-که سعی شد بهطور گذرا و مختصر ارائه گردد-میتوانبار معنایی صدق را در کلام معصوم بهتر دریافت:اول آنکه صدق در اینکابرد مفهومی است مشکک که وصف تمام موجودات آگاه عالم از حضرت حق تعالیتا انسان قرار گرفته است.
نتیجه مقاله با ملاحظه کاربرد صدق در کلام امام سجاد علیه السلام میتوان دریافت:اول آنکه ادبیاتکلمات معصومین کاملا برآمده از قرآن کریم است."