خلاصه ماشینی:
"ولین کسی که قرعه درباره او اجرا شد در اینکه کدام یک از این دو ماجرا اول اتفاق افتاد و همچنین آیا ملل دیگر هم درمواقع شبهه به قرعه متوسل میشدند یا نه،در قرآن مشخص نشده است ولی از امامباقر علیه السلام که خود مفسر و اهل قرآن است چنین نقل شده: اول من سوهم علیه مریم بنتة عمران ثم تلا:و ما کنت لدیهم اذا یلقون اقلامهم:نخستین کسی که درباره او قرعه زده شد،مریم دختر عمران بود و بعد امام این آیه راتلاوت کرد که:تو نزد آنها نبودی هنگامی که تیرهای قرعه خود را انداختند.
احتمالا مقصود امام صادق علیه السلام از اعدل بودن قرعه این باشد که طرفین دعوا درکشف حقیقت خود را تسلیم خدای متعال نموده و داوری قضیه را به او سپردهاند و او ازهمه عادلتر است و تمسک به آیه شریفه در رابطه با یونس نیز احتمالا از این روست کهاگر این شیوه در کشف حقیقت نارسا بود،یونس پیامبر آن را نمیپذیرفت و قرآن را بهعنوان یک راه مقبول در کشف حقایق بیان نمیکرد.
8 عارض قرعه با حکم شبهه محصوره با توجه به اینکه قرعه برای هر امر مجهول یا مشتبهی است و شبهه محصوره نیز ازمصادیق آن میباشد این سؤال قابل طرح است که چرا قرعه منحصر به دو مورد یادشدهمیباشد و در شبهه محصوره اجرا نمیشود؟ تعداد اندکی از علمای علم اصول9در شبهه محصوره به جریان اصل اشتغال قائلاندو در مقابل تعداد زیادی موارد شبهۀ محصوره را مجرای اصل برائت میدانند و درمجموع حاصل سخن آنها این است که قرعه در جایی جاری میشود که هیچ امیدیبرای خروج از بنبست وجود نداشته باشد ولی در شبهه محصوره بنا براشتغال یا برائتراه گریز وجود دارد."