چکیده:
زن به زن به عنوان زیباترین جلوه آفرینش خداوندی دارای تجلیات بیشماری در پهنه ادب و تاریخ ایران و جهان است.یکی از مهمترین جلوه های حضور آنان در عرصه ادبیات معاصر ایران با رویکردی سنتی در تعامل با مظاهر تمدن مدرنیسم به تحولات و دگرگونیهای تأثیرگذاری منجر گردیده است.این مقاله بر آن میباشد تا ضمن بررسی و تبیین جنبههای ادبی، مشارکت و حضور آنان را در طل تاریخ ایران معاصر،از زاویهیی کاملا متفاوت به پویشهای نوین زنان ایرانی برای دستیابی به حقوق و جایگاه فرهنگی و اجتماعی و الاتر بپردازد.جلوه حق است زن معشوق نیست خالق است آن گوییا مخلوق نیست1 همانطوری که از زبان صراف عالم مهنا حضرت مولانا آن یگانهی عالم ادب و عرفان بر آمده است.سخن دربارهی یکی از زیباترین جلوههای جمال خداوندی بر تجلی گاه هستی است. یعنی یکی از آفریدههای خدا،آفریدهای به نام زن،رنی که جلوهای از جمال محبوب ازلیست و به عنوان نمونهی برترین جلوههای خاکی نمودی از جمال لم یزلی دارد.مخلوقی که زیباترین عامل وانگیزه معراج جنس نخستین آفرینش است. در این جستار سعی بر آن است تا در تأملی بایسته جایگاه و موقعیت کمی و کیفی و تأثیر و تأثر حضور این آفریدهی خدا را در عرصهی فرهنگ و ادبیات معاصر ایرانزمین بشناسانیم.
خلاصه ماشینی:
"زن معاصر و دوران مشروطه اگر در گذشته تقریبا ادبیات ما سیمایی مردانه داشته و با حضور کمرنگ زنان در عرصهی پدیدآورندگان به گونهای شایسته و چشمگیر با چهرهای بزرگ روبرو نبودهایم اما آرامآرام از مشروطه به بعد یعنی دوران بیداری،تحول و نوگرایی و ارتباط و آشنایی با فرهنگ و تمدن اروپایی،و نیز با تغییر و تحولی که در زاویه دید جامعه نسبت به زن به وجود آمد به آنان از گونهای دیگر پرداخته شد و به نوعی گسترده به میدان فعالیتهای اجتماعی وارد شدند.
پروین اعتصامی از برجستهترین زنان این دوره به عنوان سخصیت مطرح،هم زن است و هم مرد،در جایی با ابراز علاقه به موضوع و اظهار عواطف مادرانه تماما در سیمای یک زن ظاهر میشود و رد جای دیگر از نظر زبان و تخیل شاعرانه در لباس یک آموزگار اخلاق و تربیت به موضوعات و مسائلی علاقه نشان میدهد که خواننده نمیتواند شعر او را از سرودههای مردان تمییز دهد حضور جدی زنان در عرصههای فرهنگی: (به تصویر صفحه مراجعه شود) پروین اعتصامی (به تصویر صفحه مراجعه شود) فروغ فرحزاد (به تصویر صفحه مراجعه شود) شیرین بیانی (به تصویر صفحه مراجعه شود) سیمین بهبهانی (به تصویر صفحه مراجعه شود) سیمین دانشور (به تصویر صفحه مراجعه شود) طاهره صفارزاده "در سال 5231 تشکیل نخستین کنگرهی نویسندگان ایران به عنوان یک حادثهی بزرگ ادبی و حضور پنج تن از بانوان کشور در فهرست شرکتکنندگان آن همایش قابل تأمل است."