خلاصه ماشینی:
"(ص 74)خلیل اینالجق در بحث از علل زوال امپراتوری؛از رشد جمعیت و جوانان بیکار و کشاورزان بیزمین سخن میگوید،او همچنین در بحثی مفصل زوال دو نهاد بنیادین امپراتوری عثمانی یعنی نظام تیمار و نظام غلامان را عامل بنیادین ذکر میکند؛دو نهادی که به واسططه تأثیر عمده بر سامان نظامی و سیاسی،نظام مالیاتی و اشکال واگذاری اراضی،کلیت ساختار اجتماعی و سیاسی حکومت را تعیین میکردند.
(ص 189)نویسنده همچنین از رعایا و کارکرد آنها در نظام تیمار غافل نمیشود؛در سده 15 رعایا عنصر اصلی کار کشاورزی بودند،زیرا در امپراتوری عثمانی بیش از نیروی کار،اراضی کشاورزی قابل دسترس وجود داشت،پراکندگی جمعیت روستایی و وفور اراضی بایر تیمارها منجر به بروز نزاع دائمی میان تیمارداران برای گریزاندن رعایای یکدیگر شده بود.
نویسنده در فصل نخستین این بخش به شاهراه بازرگانی آناتولی که با جزایر ایتالیا و کشورهای اروپایی در زمان ایلخانان ارتباط داشت،اشارهای کرده و سپس روند برآمدن عثمانیان و تسلط بر این مسیر تجاری را مورد ارزیابی قرار داده است؛مراکز تجاری،بازرگانان، مسیرهای فرعی،اغلام معاملهشده،معاهدات تجاری و بازرگانی،تعرفههای گمرکی و میزان صادرات و واردات،و در کل تجارت زمینی از عمده مباحث قسمت ابتدایی این بخش است.
(ص 282)نویسنده در ادامه،ضمن مطالبی درباره دستههای مختلف مدارس، طرح کلی نظام ارتقاء در مدارس،موقوفات و نظام مالی،میزان مقرری،در پایان این فصل نیز علما و جایگاه آنها را در امپراتوری عثمانی مورد مطالعه قرار داده است.
نویسنده سپس به طریقتهای مذهبی امپراتوری عثمانی پرداخته و آنها را به دو دسته تقسیم کرده است؛دسته نخست،شامل«طریقتهای مستقر»بود که تکایایی داشتند، عواید اوقافی که سلاطین یا بزرگان دیگر بنیان نهاده بودند،پشتوانه آنان بود و از تشکیلاتی مشخص و مراسم و شعائر ثابتی برخوردار بودند."