چکیده:
طرح مسأله:کودک آزاری یکی از معضلات اجتماعی است که در سالهای اخیر به کمک رسانههای گروهی پدیدار شده و واکنشهای اجتماعی زیادی را برانگیخته است.در این زمینه،تلاشهای بسیاری در چند سال گذشته برای جرمانگاری آن صورت گرفته است.بدین منظور،کودکآزاری باید تعریف و مظاهر آن نیز به صراحت تعیین شود تا بتوان آن را از اقدامهای متعارف لازم برای تربیت اطفال تفکیک و مبارزه علیه مظاهر آن را هدفمند و متناسب کرد. روش:این پژوهش به روش توصیفی-تحلیلی،با استفاده از نوشتگان جرمشناختی و جامعهشناختی موجود فارسی و انگلیسی و منابع کتابخانهای صورت گرفته است. یافتهها:مطالعات انجام شده دربارهء موضوع موردنظر مبین آن است که در قوانین کیفری ایران،تعریف جامعی از کودکآزاری ارائه نشده و ازاینرو، حمایت کیفری متناسبی از کودکان در برابر اذیت و آزار به عمل نیامده است. نتایج:تقبیح اجتماعی کودکآزاری در حقوق کیفری،مستلزم ارائهء تعریف جامعهشناختی-جرمشناختی از این پدیده در جامعهء ایران است.تا ضمن مشخص شدن تکلیف والدین،مربیان و آموزگاران در نگهداری و تربیت اطفال و دانشآموزان،کرامت انسانی کودکان نیز در مقابل هرگونه سوء استفاده علیه آنان حفظ و تضمین شود.
خلاصه ماشینی:
"2)روش پژوهش در این پژوهش ابتدا کودکآزاری را با توجه به دو رکن آن یعنی کودک و آزار بررسی میکنیم،سپس به مطالعهء تعریف حقوقی کودکآزاری،با تکیه بر قوانین و مقررات ایران، انگلستان و نیز اسناد بین المللی مربوط به اطفال میپردازیم و سرانجام با بازنمایی اجتماعی و درک این پدیده مشکل و مجرمانه،تشخیص مصادیق آن از جانب تابعان حقوق کیفری و اعضای جامعه در قسمت آخر نوشتار،تجزیه و تحلیل میشود.
در این زمینه،فقط میتوان به تعریف قانونی مادهء 2 قانون حمایت از کودک و نوجوانان(مصوب آذرماه 18)اشاره کرد که به موجب آن«هر نوع اذیت و آزار کودکان و نوجوانان که موجب شود به آنان صدمهای جسمانی یا روانی و اخلاقی وارد شود و سلامت جسم یا روان آنان را به مخاطره اندازد ممنوع است»جالب است که عنوان این قانون،قبل از تصویب نهایی در مجلس شورای اسلامی،«قانون مجازات کودکآزاری»بوده است.
با نگاهی به قوانین کیفری ایران ملاحظه میشود که قانونگذار ایران در این موارد به سیاست کیفری افتراقی برای برخورد با این پدیده متوسل نشده است؛چنانکه برخورد با زنای با محارم،چه با یک کودک باشد چه با یک بزرگسال،یکسان است،هرچند با توجه به برخورد شدیدی که در مادهء 28 قانون مجازات اسلامی با این جرم صورت گرفته است، اساسا تا حد زیادی برخورد افتراقی با جرایم ارتکابی علیه کودکان در این زمینه بیمعناست،زیرا برخوردی شدیدتر از ضمانت اجرای مقرر در این ماده وجود ندارد،ولی جرمانگاری خاص این اعمال در خصوص کودکان،توجه ویژه و مؤکد جامعه و قانونگذار را به این قشر آسیبپذیر از جمعیت نشان میدهد."