چکیده:
هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه بین خودناتوانسازی تحصیلی و ویژگیهای شخصیتی دانشآموزان دختر و پسر شهر اصفهان است.جامعه آماری کلیهء دانشآموزان پایهء اول تا سوم د ورهء متوسطه شهر اصفهان و حجم نمونه این پژوهش برابر با 190 نفر دانشآموز دختر و پسر بود که از بیست مدرسه در سطح شهر اصفهان به شیوهء تصادفی مرحلهای از بین دانشآموزان پنج ناحیه شهر انتخاب شدند.ابزارهای پژوهش مقیاس خود ناتوانسازی میگلی و پرسشنامه روانی کالیفرنیا بود.نتایج حاکی از آن بود که در پسران ویژگیهای شخصیتی خودپذیری،اجتماعی شدن و حضور اجتماعی و در دختران خویشتنداری،اجتماعی شدن،احساس خوب بودن،کارائی ذهنی،تحمل،پیشرفت از طریق همنوایی،پیشرفت از طریق استقلال و اشتراک رابطه معناداری با خودناتوانسازی دارد.
خلاصه ماشینی:
"کاوینگتون1(1992)با طرح نظریه خودارزشی2تبیین دیگری از خودناتوانسازی دارد،و با طرح این نظریه،خودناتوانسازی را به حیطهء نظام آموزشی وارد کرده و معتقد است که خودناتوانسازی تحصیلی به رفتارهایی اطلاق میشود که معمولا دانشآموزان برای محفوظ نگاه داشتن خود از شکستی که در مدرسه آنها را تهدید میکند به کار میگیرند.
همچنین این جدول نشان میدهد که ضریب همبستگی خودناتوانسازی با ویژگیهای شخصیتی پسران در سطح 95 درصد اطمینان در خودپذیری برابر 21/0 و معنادار است،در اجتماعی شدن پسران 22/0-،و در حضور اجتماعی دانشآموزان پسر 71/0-که در این دو تا معکوس و معنادار است.
همچنین نتایج جدول 1 نشان میدهد که ضریب همبستگی بین خودناتوانسازی و ویژگیهای شخصیت دختران نیز در سطح 95 درصد اطمینان در خویشتنداری،22/0-،در اجتماعی شدن 20/0،و در احساس خوب بودن 30/0،در کارائی ذهنی 25/0-،در تحمل 28/0-،در پیشرفت از طریق همنوایی نیز 23/0-،در پیشرفت از طریق استقلال 18/0-در اشتراک در دانشآموزان دختر 19/0-است که همگی معنادار است.
و نشان میدهد که بین خودناتوانسازی و ویژگی شخصیتی اجتماعی شدن،احساس خوب بودن،تحمل،پیشرفت از طریق استقلال و از طریق همنوائی رابطه معکوس معناداری در سطح 95 درصد اطمینان وجود دارد.
نتایج نهایی پژوهش حاکی از این است که در گروه پسران ویژگیهای شخصیتی خودپذیری،اجتماعی شدن و حضور اجتماعی با خودناتوانسازی رابطه دارد.
دادههای توصیفی و ضرایب همبستگی برای متغیرهای شخصیتی و خودناتوانسازی در کل دانشآموزان (به تصویر صفحه مراجعه شود) نتایج بدست آمده از این پژوهش ضمن تائید نتایج پژوهشهای انجام شده توسط پژوهشگران دیگر(میگلی،2000)نشاندهندهء اعتبار پژوهش حاضر است.
نتایج پژوهش بیانگر آن است که رابطه بین خودناتوانسازی و ویژگی شخصیتی اجتماعی شدن و احساس خوب بودن،کارائی ذهنی، تحمل،پیشرفت از طریق استقلال و پیشرفت از طریق همنوائی معکوس و معنادار بود."