خلاصه ماشینی:
دکتر ژان شیبانی از:گروه آزمایشی زبان و ادبیات فرانسه داستانهای آسیائی و نقد ادبی در 82 مه 4781 گوبینو1در نامهای به ماری دراگومیس2نوشت:«داستانهای آسیائی»3من بپایان رسید ولی تا تاریخ انتشار کتاب یعنی 21 اکتبر 6781 ماهها سپری گشت.
بعد از10291 بود که«گوبینو»بعنوان داستاننویس توجه منقدین ادبی را جلب کرد ولی آنچه در این مقاله مورد بررسی است شرقشناسی«گوبینو»است.
نویسندهاش پروفسور«ژان بواسل»بود که بدنبال اقامت در ترکیه دو سفر کوتاه(اکتبر 1791 مه 2791)به ایران کرد(در این کتاب مستند،نویسنده کوشیده است تا نظر صاحب کتاب بررسی درمورد عدم مساوات بین نژادهای مختلف را بقدر و اعتبار نخستین بازآرد).
«گوبینو»ماجرای اولین سفر و اقامتش در ایران را در دو اثر خود بنامهای سه سال در آسیا و داستانهای آسیائی شرح داده و ظاهرا آنچه را که فقط درمورد خاور- میانه و حتی ایران صدق میکند بهمه کشورهای قاره آسیا نسبت داده است.
یک نظر کوتاه به سه سال در آسیا2به خواننده میفهماند که «گوبینو»از بدو ورود به قاهره خود را در قاره آسیا تصور میکرد فقط باین دلیل که در قاهره تصویری را که ساخته و پرداخته افکار خودش بود هنگام نگارش بررسی درمورد عدم مساوات بین نژادهای مختلف4در خود پرورش داد تا اینکه تبدیل به آریاگرائی«کوبینو»گشت و مسبب واقعی شهرت نویسنده برای«گوبینو»آسیا.
این رؤیا خاطره نیست که در رقاصه شاماخی «گوبینو»از آن بحث میکند ولی ناشناس باقی میماند،در جادوگر معروف بنام «مادام دولاتور»معرفی شده است و در عشاق قندهار و ماجرای سفر نویسنده به نامهای«آمنه»،«جملیه»و«لوسی»از او یاد میکند«گوبینو»این زن جوان زیبا را بهنگام نوشتن اولین داستان از داستانهای آسیائی یعنی رقاصه شاماخی1دراستکهلم شناخت.