خلاصه ماشینی:
«دریش»دانشمند زیستشناس نامبرده میگوید بمعنی ارتقاء عبارت از این است که صورت نوعیه(یا کمال الاول یا کمال بالقوه)خود را بنابر حرکت کمی و توالی زمانی در ماده منقوش و مرتسم میکند و چون در این تکامل بمعنی آخر مسئلهء تکوی و نمو و تکمیل موجود است دانشمند مذکور نمیتواند موجود ذیروح را بنابر قوانین مکانیکی تبیین و توضیح کند،از این لحاظ نیز مفهوم تازهای در فلسفهء طبیعی خود وارد (1)- Driesch (2)- De Baer میکند که عبارت از مقولهء موجود آلی1باشد،بدینگونه در حقیقت نظریهء صورت نوعیه و کمال اول را که در طبیعیات ارسطو بعنوان«انتلهشی»2مذکور است دوباره زنده میکند و آنرا همچنان عنصری طبیعی شناخته در مکانیسم قانون علیت دخالت میدهد و ضمن لفظ کمال اول یا استعداد اول یا«انتلهشی»نتیجهء تنوعی متراکم درونی و بالقوهای3 بمانند احساس که لطیفهایست درونی میفهمد که نمیتوان جهت آن بعدی قائل شد و بالاخره میگوید آن چیز که تکمیل میشود و برای آن ارتقائی متصور است جوهریست غیر مادی(صورت جوهری)و این هستی غیر مادی از حیث ماهیت همانست که بوده و همان نیز خواهد بود یعنی تغییر و ارتقاء نمییابد،ارتقاء و تکمیل آن فقط بلحاظ طاری شدن اوست بر ماده و این نیز نظریست صحیح و قابل اثبات زیرا که اگر واقعا مواد مختلفه همه از یک ماده تشکیل یافته باشند پس هستی صوری آنها که با هم تفاوت کلی و حسی دارد از کجاست؟بیقین این تفاوت،فرع بر علتی یا موجبی هست و آن علت البته همان امر غیرمادیست که میتوان آنرا بوضع یا مکان هندسی عدهای از جواهر فرده یا مادة المواد بر روی نوعی از نظام مختصات که شاید بیش از دو محور نیز داشته باشد تشبیه کرد.