خلاصه ماشینی:
"پرورش حس خودارزشمندی در کودکان ماندانا سلحشور کارشناس روانشناسی بالینی (به تصویر صفحه مراجعه شود) مقدمه احساس خودارزشمندی،1یعنی پذیرفتن شایستگیهای خود،یعنی داشتن احساس رضایت و خشنودی نسبت به استعدادها و تواناییهای خود.
کودکان برای این که بتوانند در آینده ادارهء امور مختلف خود را به عهده بگیرند،بهتر است از همان اوان خردسالی مهارتها و تواناییهای گوناگونشان را پرورش دهند تا بتوانند به حس خودارزشمندی و کفایت برسند(فالون،20032).
پدر و مادر میتوانند به فرزندشان کمک کنند تا با انجام دادن بخشهای سادهای از وظایف خود،حس خودباوری،اتکای به نفس و ارزشمندی را در خود رشد دهند.
نقش والدین در پرورش حس خود ارزشمندی کودکان در طی دوران خردسالی،چگونگی روابط بین پدر و مادر اهمیتی خاص دارد.
آیا کودک را پذیرفتهاند؟آیا دنیا را مکانی امن و مورد اطمینان برای کودک ساختهاند؟آیا کودک برای رفع نیازهای اولیهاش باید مدتها بیتابی کند و منتظر بماند؟ اغلب پدر و مادرها نسبت به اهمیت تأثیر حس خودارزش مندی بر سلامت روانی فرزندشان آگاهی دارند.
زمانی که مادر کودکی او را تشویق میکند تا جورابش را درآورد،در حقیقت به او اجازه میدهد که توانایی این کار را در خود پرورش دهد.
پیشرفت در یادگیری مهارتهای جدید و کسب شایستگی و لیاقت در این مهارتها،بهترین راه برای شناخت خود و پرورش حس خودارزشمندی کودکان است(2005 Oesterreich, ).
(به تصویر صفحه مراجعه شود) روشهای پرورش حس خودارزشمندی در کودکان روانشناسان و متخصصان تربیت کودک برای تقویت این ویژگی در کودکان چنین پیشنهاد میکنند (بروکس،20005): ؟نسبت به کودکان خود توجه کافی داشته باشید."