خلاصه ماشینی:
این اثر نخستین پژوهشی است که در زبان فارسیبا روشی ویژه به کتابشناسی و مقالهشناسی توصیفی-انتقادی پرداخته و در آن بیش از 700 مقاله و نزدیک به150 کتاب کاویده شده است: در فصل نخست(مقدمه)،پس از بررسی روندسعدیپژوهی در سدۀ چهارده،آثار مورد نظر از دیدگاهموضوعی و زمانی به گونهای آماری تحلیل شده است.
«هیپولیتکارنو»،برادر کهتر او،که وی را بسیار دوست میداشت واز مرگ او سخت متأثر شده بود،به پیروی از پدر و به یاد(به تصویر صفحه مراجعه شود)برادر،نخستین فرزند خود را سعدی نامید و این سعدیهمان کسی است که در سال 1887 به ریاست جمهوریفرانسه برگزیده شد.
9 {Sزمین به تیغ بلاغت گرفتهای سعدی#سپاس دار که جز فیض آسمانی نیستS}اگر آنچه که گوشهای از آن نوشته شد،برایدوستداران سعدی،شادیآفرین و غرورافزا باشد،ناچارباید به واقعیت تلخی،در آن روی سکۀ سعدیشناسینیز نظر انداخت و با یک شگفتی آمیخته به شرمسارییادآوری کرد که،برای استاد مسلم سخنسرایی و دربرابر این همه حقی که از سوی بر گردن جامعۀفرهنگی ما سنگینی میکند،متأسفانه هنوز: -حتی کلیات آثار او با مقابلۀ نسخه بدلهای معتبر،به گونهای علمی تصحیح نشده است.
بهعبارت دیگر،در این بخش تنها مواردی از سخنان وسرودههای سعدی به شمار آمده است که نویسندگان(به تصویر صفحه مراجعه شود)مقالهها یا کتابها در نوشتۀ خود به عنوان نمونه از آنهابهره بردهاند.
گفتنی و جالب توجه است که تنها در سال 1316،(بجز تصحیح آثار سعدی)هفت کتاب دربارۀ سعدیمنتشر شده و این از اتفاقات خوب آن سال است که تادهۀ اخیر دیگر تکرار نشده است.