خلاصه ماشینی:
"کتاب ایرانیان:مردمانی آسیایی نوشتهی جین رالف گارثویت-که برگردان فارسی آن با عنوان سیری در تاریخ سیاسی ایران از شاهنشاهی هخامنشی تاکنون،به چاپ رسیده-اثری است که نظر به برخی ویژگیهایش در شمار این گروه است.
از طریق منابع یونانی در سدهی ششم پیش از میلاد،هخامنشیان پس از ایجاد بزرگترین قلمروی که جهان تا آن زمان دیده بود،با ایفای نقشی مهم در صحنهی سیاست جهانی،نام سرزمین خاستگاه خود،یعنی پارس، ر بر سر زبانها انداختند این نام-به صورت Persis -در غرب شناخته شد و در آنجا زان پس،برای نامیدن کشوری به کار رفت که مردمان و نیز حکومتهایش از چند سده بعد(از روزگار ساسانی)آن را ایران خواندند.
5خود او نیز در آغاز کتاب برای روشن کردن برخی بحثها هر دو نام را-و در واقع آنچه نجد ایران خوانده میشود-میآورد؛این جغرافیا مهمترین عامل شکلدهندهی حیات اقتصادی و اجتماعی این سرزمین بوده و بر تحولات بعدی آن تأثیر بسیار گذاشته است.
نکتهی مهم دیگری که نویسنده اشاره میکند این است که این عشایر،علاوه بر نقش حیاتیشان در اقتصاد،در تاریخ سیاسی ایران نیز مؤثر بودهاند و این نقش، نتیجهی غایی تشکیلاتی بود که آنان در آغاز برای محافظت از منابع خود(آب و مرتع)به وجود آوده بودند.
(5)همین جا باید اشاره کرد که به کار بردن صورت Pars برای نامیدن ایران و از جمله صفت برساخته از این نام،یعنی Persian که علاوه بر پارسی(قوم/اهل پارس و با اتساع معنا:ایرانی)برای زبان فارسی نیز به کار میرود-گاه موجب بروز خطاها و کژفهمیهایی شده است."