خلاصه ماشینی:
"7 نقشهی شمارهی 6 نمایانگر اغتشاشات داخلی ایران در سالهای آخر حکومت اموی 720 تا 747 م/102 تا 129 هجری قمری است و در مطالب مربوط به این نقشه به اغتشاشات حکومتی در خراسان و بهویژه در اصفهان و به نقش موالی در این اغتشاشات پرداخته شده است.
15 نقشهی شمارهی 14،نقشهی دنیای قدیم در حدود سال 830 م/215 هـ ق است،مؤلف در مورد مطالب مربوط به این نقشه به فروپاشی تدریجی عباسیها و تشکیل حکومت طاهریان در خراسان،ادریسیان در مراکش،اغلبیون در تونس،از میان رفتن خانات آوار به دست بلغارها و فرانک و از دست رفتن شمال اسپانیا برای امویان اشاراتی دارد.
18 نقشهی شمارهی 17 نقشهی تاریخ مربوط به زیدیان و صفاریان بین سالهای 871-879 م/256،261 هـ ق است،مؤلف در مطالب مربوط به این نقشه به تصرف مناطق قلمرو طاهریان توسط یعقوب لیث و همچنین شکست یعقوب لیث در جنگ با خلیفه بغداد اشاره میکند و در ادامه به تشکیل حکومت زیدیان در شمال ایران میپردازد.
نقشهی شمارهی 20 نقشهی تاریخ سیاسی سالهای آخر فرمانروایی عمرو لیث صفاری بین سالهای 885 تا 90 م/271 تا 278 هـ است، در مطالب مربوط به این نقشه به اختلافات بین صفاریان و هرتمه ابن اعین و تشکیل حکومت سامانی در ماوراء النهر پرداخته شده است.
7-علاوه بر نقشههای تاریخ سیاسی،به نقشههای تاریخی اقتصادی و فرهنگی ایران در دورهی موردنظر کتاب پرداخته شده است و به مخاطب این مورد را گوشزد میکند که تاریخ فقط تاریخ سیاسی نیست؛ نقشههای تاریخ اقتصادی و فرهنگی بهویژه در زمینهی نقشه راههای تجاری چون راه ابریشم و راه ادویه و نقشهی مربوط به گروهبندی زبانی و مذاهب رایج در ایران میتواند راهگشای مطالعهکنندگان تاریخ ایران باشد."