چکیده:
متن حاضر حاوی آگاهیهای سودمندی از موقعیت اجتماعی،فرهنگی و تاریخی هند و ایالت گجرات و شهر احمدآباد،میزبان اجلاس سراسری استادان زبان و ادب فارسی است.خوانندهء محترم دربارهء دانشگاه گجرات محل اجلاس استادان فارسی همچنین اطلاعات مفیدی به دست میآورد و از مسائل و موضوعاتی که در اجلاس مطرح شده همراه با پیشنهادهای عالمانهای که نویسنده دربارهء آموزش و گسترش زبان و ادب فارسی در شبهقاره عرضه داشته آگاه میگردد.
خلاصه ماشینی:
در سال 1526«بابر»پادشاه مغول بر هند تسلط یافت و این کشور سیر تمدن عظیم و ارزشمندی از فرهنگ اسلام را در دوران مغول بهخصوص در روزگار اکبر شاه و شاهجهان و اورنگزیب آغاز کرد.
در همین روزگار بود که پرتقالیها بر جاوه دست یافتند(1510)و بعدها انگلیسیها و فرانسویها در قرن 18 با استفاده از فرصت قیام طوایف«مراتی»و«سیک»علیه پادشاهان مغول مناطقی برای خود از هند جدا کردند و به تدریج فرمانروای انگلیسی،بنیاد حکومت بریتانیا را در هند استوار گردانید و به اضمحلال و زوال زبان و فرهنگ این کشور کوشید و روزبهروز آثار اسلامی و فرهنگ تمدن ایرانی و زبان استوار فارسی کمسودتر شد.
گجرات یکی از آن ایالات است و مرکز آن شهر احمدآباد محل برگزاری اجلاس بینالمللی استادان زبان و ادب فارسی است.
سخنرانان،در این اجلاس به شرح احوال و آثار شعرا و ادبای فارسیگوی هند پرداخته و در مقام منزلت و خدمات آنان به بحث و نظر پرداختند و ضمن اشاره به اینکه تدریس فارسی را باید فارسیزبانان عهدهدار باشند نه عربزبانان، مطالبی در اهمیت زبانفارسی به این مضمون ایراد کردند: برگزاری اجلاس استادان زبان و ادب فارسی در حقیقت تجدید عهد استادان این زبان با بینش تاریخی و فرهنگی خود است که به صورت ملحوظ و مکتوب به وجود آمده و به یادگار مانده است.
استادان فارسی این سرزمین باید روی این مسئله تفکر جدی بکنند و به نسل جوان انتقال بدهند که زبان فارسی جزء فرهنگ و هویت هند است و مردم هند را در برابر هجوم فرهنگی بیمه میکند.