چکیده:
دیانت حضرت مسیح(ع)در طول تاریخ علما را به خود مشغول داشته بطوریکه که دارای فرقههای متعددی شده و تغییرات زیادی در این مذهب بوجود آمده است.انجیل کتاب اسمانی مسیحیان نیز توسط پیروان خاص آن حضرت(حواریون)جمعآوری و تدوین شده است.
در قرون اولیه مسیحیت مسئله مورد توجه،رابطه سیاسی دو قدرت بزرگ یعنی دولت ساسانی و روم شرقی(بیزانس)است.
مسیحیان که همیشه مورد شکنجه و آزار یهودیان بودند در سراسر روم شرقی پراکنده شده و تعداد کثیری از آنان نیز به دولت ساسانی پناهنده شدند.
مسیحیان نسطوری بدو قسمت تقسیم شدند:
1-یوسفیها که در موصل ساکن شده و با کلیسای روم شرقی همکاری داشتند.
2-شمعونیها،اهل وان و اوریکه.
اختلاف بین این دو فرقه باعث گردید که شمعونیها توسط شخصی بنام نسطوریوس اهل جرمانیکه( Grmanicie )بسوی ایران سرازیر شوند،و از اختلاف دو دولت ساسانی و روم شرقی استفاهده کرده به تبلیغ و اشاعه مسیحیت بپردازند و با مجوزی که از پادشاهان ساسانی دریافت کردند نسبت به احداث کلیسا در برابر کلیسای بیزانس اقدام کنند.این مقاله تأثیرات کلیسای نسطوری را بر روابط سیاسی ایران و روم شرقی بررسی میکند.
خلاصه ماشینی:
یک ویژگی مشکل آفرین دیگر در این زمینه آن است که بیشتر الگوهای اشتقاقی فعل در فارسی دارای سرشت نحویاند;و این نیز در چرخش افعال در نظام صرفی این زبان اختلال ایجاد میکند.
و این بدان معنی است که شمار عبارات فعلی و افعال ناگذر روزبهروز در زبان فارسی بالاتر و بالاتر رفته است;همچنین، شمار افعالی که تنها هیأت فعل مرکب را دارند و لی به ملاحظات ساختی و نقشی میباید آنها را در زمرهء عبارات فعلی با سرشت نحوی قرار داد14.
اکنون اگر در نظر داشته باشیم که همین نکته در مورد افعالی هم صادق است که،مثل"غذا خوردن" و"لباس پوشیدن"،به گفتهء برخی زبان شناسان،فقط هیأت فعل مرکب را دارند;در آن صورت،باید بپذیریم که زبان فارسی اینک در مورد همهء افعالش-به استثنای افعال اندک شمار"ساده"و پیشوندی-با همان مشکل بغرنجی روبهرو است که چامسکی فقط در مورد افعال گروه واژی از آن یاد میکند بی آنکه بتواند برای آن راه حلّی به دست دهد;آنجا که میگوید این قبیل افعال به جای آنکه در گروههای پایانی16در ساخت نحو درج میشوند17،در گرههای غیرپایانی18و درست در میان ساخت نحوی جمله درج میشوند19.
ابو القاسمی22نیز برای فعل به همین مقدار الگوی ساختاری قائل است;جز آنکه او فعل ناگذر را به خانلری نسبت میدهد23و با این کار ظاهرا از قبول الگوی مزبور بهعنوان الگوئی مستقل در ساخت اشتقاقی فعل،به حق،سرباز میزند.
در این ساخت انواع الگوهای تصریفی زمانها،جهتها،وجهها،جنبهها،شخصها و شمارهها دست اندر کارند;و پیدا است که یافتن همهء آن الگوها و بررسی و شناخت و توصیف درست و دقیق آنها برای دستور نویس کار آسانی نیست.