چکیده:
هدف مقاله حاضر بررسی عوامل موثر بر تقاضای مسکن و ارائه راهکارهای مناسب برای پاسخ به نیازهای مسکن در یکی از استان های بزرگ ایران (اصفهان) است . در این مقاله به منظور ارائه مدل برای برآورد تقاضای مسکن از مدل اکنم (Ekanem، 1990) استفاده شده است . مساله عرضه و تقاضای مسکن در ارتباط با درآمد خانواده ، قیمت خانه و زمین ، قدرت خرید متقاضیان مسکن ، کم رنگ شدن نقش بخش دولتی ، افزایش مشارکت بخش خصوصی ، عدم تعادل در عرضه و تقاضای مسکن در مناطق شهری در پاسخ به نیازهای مسکن مورد بررسی قرار گرفته است .
خلاصه ماشینی:
":قیمت هر واحد از مسکن استاندارد Y :درآمد خانوار RN :میزان رشد جمعیت H :هزینه خانوار شهری Z :میزان ازدواج شهری E :سایر عوامل مؤثر آمارهای مورد استفاده در این تحقیق به صورت میانگین است و از روش OLS ،اقدام به برآورد پارامترهای مؤثر در تابع تقاضای مسکن شده است.
متوسط درآمد و هزینهء خوراکی و غیر خوراکی سالانه یک خانوار شهری در کل کشور و استان (به تصویر صفحه مراجعه شود) مأخذ:نتایج تفصیلی آمارگیری هزینه و درآمد خانوار شهری سالهای 0631 تا 5731،مرکز آمار ایران تمامی مدلهای استفاده شده به کمک مبانی تئوریک به وسیلهء آمارههای F,t ،آزمونها خود همبستگی،ناهمسانی واریانسهای اجزای اخلال و روشهای رفع آنها اصلاح شده است.
این تخمین نشان دهنده اثر منفی بین تقاضای مسکن استان (DHG) و قیمت واقعی مسکن است که به ازای افزایش یک درصد قیمت واقعی مسکن تقاضا برای مسکن 0/1 درصد کاهش مییابد و متغیر مربوطه در سطح اطمینان مورد نظر معنیدار است.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) متوسط تولید سالانه بر مبنای سالهای 46-1631 و میزان رشدهای مختلف محاسبه شده است که با رشد سالانه(2/7 درصد)و با روند کنونی تولید مسکن،تا سال 5831 تعادل بین رشد جمعیت و افزایش تعداد خانوارها و تولید خانوارها و تولید مسکن نتیجه گرفته میشود که تقاضای مسکن در جامعه شهری بیش از عرضه آن است.
3. راهکار ارائه شده در زمینهء مشارکت بیشتر بخش خصوصی در امر خانهسازی را که خود از عوامل مؤثر بر تقاضای مسکن است،میتوان این گونه بیان کرد که سرمایهء بخش خصوصی باید به گونهای گسترده در فعالیتهای اقتصادی کشور به کار گرفته شود."