چکیده:
باقر کاشانی از شعرای نیمه دوم سده دهم و نیمه نخست سده یازدهم هجری است. فنون شعر را در محضر محتشم کاشانی، و خطاطی و
خوشنویسی را نزد میر معزالدین محمد کاشانی آموخت.در دوره پادشاهی شاه عباس به اتهام ارتباط با نقطویه به مدت یکسال در زندان
بماند و پس از آزادی به سمت کتابداری کتابخانه فرهادخان قرامانلو انتصاب یافت. مدتی بعد به زیارت عتبات عالیات رفت و پس از
بازگشت، به هند رهسپار شده و در سال 1006 ه . ق به ملازمت ابراهیم عادلشاه ثانی پیوسته و به منصب کتابداری وی منصوب شد. به
سال 1304 ه . ق در بیجاپور در گذشت. نسخهای از دیوان باقر کاشانی در موزه سالار جنگ (حیدر آباد) و نسخهای دیگر در انجمن
آسیایی بنگال (کلکته) محفوظ است. ترکیببند وی در رثای سنجر کاشانی از شهرت بسیار بر خوردار است و در این گفتار با استفاده از
دستنویس دیوان محفوظ وی در موزه سالار جنگ، ترکیببند مذکور، تصحیح و تحریر شده است .
خلاصه ماشینی:
نسخهای از دیوان باقر کاشانی در موزه سالار جنگ (حیدر آباد) و نسخهای دیگر در انجمن آسیایی بنگال (کلکته) محفوظ است.
ترکیببند وی در رثای سنجر کاشانی از شهرت بسیار بر خوردار است و در این گفتار با استفاده از دستنویس دیوان محفوظ وی در موزه سالار جنگ، ترکیببند مذکور، تصحیح و تحریر شده است .
کلیدواژه: باقر کاشانی، شعر فارسی در دوره صفوی، شاه عباس صفوی، ابراهیم عادلشاه بیجاپوری ، سنجرکاشانی .
دیوان باقر کاشی در زمان وی مدون شده بود.
باقر خورده کاشی، غزل، قصیده، مثنوی، ترکیب بند، ساقی نامه و رباعیات سروده ولی بیشترین بخش از دیوان وی، یادگار سکونت وی در بیجاپور است.
معلوم میشود که اشعاری که در ایران سروده بود از دستبرد روزگار مصون نمانده و ضایع شده است.
این ترکیب بند در رثای سنجر کاشانی است که در تاریخ ادب فارسی بسیار شهرت دارد.
2. نسخه دیگر در انجمن آسیای بنگال (کولکاتا) موجود است.