چکیده:
در مقالة حاضر انواع زندانها شامل بازداشتگاه و زندان محکومان-اعم از افراد بزرگسال و زیر 18 سال تمام و نیز سایر افرادی که به گونهای لازم است جدای از دیگران نگهداری شوند-بر اساس آییننامههای زندان و نیز یک تقسیمبندی مورد اشاره یکی از فقهای معاصر مطرح و توضیح داده شده است.موضوع دیگر بحث افراد قابل نگهداری در هر یک از این زندانها و نیز کاستیها یا مغایرتهای برخی قسمتهای آییننامههای زندان با مقررات کلی و اسناد بینالمللی است.
خلاصه ماشینی:
"اینگونه محکومان،جز محکومان به جرایم مواد مخدر(که به موجب مادة 12 آییننامة زندانها،مصوب سال 1384،در مؤسسة کاردرمانی یا اردوگاه نگهداری میشوند)و اطفال و نوجوانان کمتر از 18 سال تمام(که به موجب مادة 17 همان آییننامه،در کانون اصلاح و تربیت پذیرش میشوند)و نیز محکومان به حبس کوتاهمدت تا 6 ماه(که ممکن است طبق تبصرة 2 مادة 4 آییننامة مزبور،در بازداشتگاه نگهداری گردند)،مطابق مقرراتی که ذیلا بحث خواهد شد و برابر تشخیص شورای طبقهبندی زندان،با توجه به نوع و میزان محکومیت،پیشینة کیفری و غیره(مادة 8،13 و 69 آییننامه)در یکی از انواع زندانهای بسته یا مراکز حرفهآموزی و اشتغال که مؤسساتی بسته،نیمهبسته یا باز هستند(مادة 7 آییننامه)محکومیت خود را سپری مینمایند.
مشکلات مربوط به پراکندگی مواد در خصوص نوع محکومان قابل نگهداری در زندان بسته با تصویب آییننامة 1384 تا اندازهای رفع شده است؛زیرا،جز دو استثنای مذکور در تبصرههای مواد 8 و 11-یعنی انتقال زندانی از مراکز حرفهآموزی و اشتغال به زندان بسته،طبق نظر شورای انضباطی یا طبقهبندی در صورت ارتکاب تخلف یا نداشتن صلاحیت حرفهآموزی-برابر مادة 8 آییننامة زندانها،مصوب سال 1384،کلیة محکومان،اعم از محکوم به حبس یا بدل از جریمه یا محکوم مالی،با توجه به ملاکهای مذکور در همین ماده و مادة 69-که البته برخی موارد در آنها تکراری است-و بر اساس تصمیم شورای طبقهبندی زندان(موضوع مادة 65 و 66 همین آییننامه)حسب مورد در یکی از زندانهای بسته یا انواع مراکز حرفهآموزی و اشتغال نگهداری میشوند،مگر آنکه مقام قضایی صادرکنندة رأی محکومیت،محل خاصی را برای نگهداری محکوم تعیین نموده باشد."