خلاصه ماشینی:
"بلکه اختلاف در این است که آیا اطلاق وجود به موجودات مختلف دارای معنای واحدی است یا در مورد هر موجود معنای خاصی دارد؟به عبارت دیگر، آیا مفهوم وجود بر موجودات مختلف به اشتراک معنوی صدق میکند یا به اشتراک لفظی؟ اختلاف دیگر آنها در این مورد است که آیا مفهوم وجود، صرفا یک مفهوم کلی و اعتباری محض است یا یک مفهوم اعتباری نفس الامری و انتزاعی است که منشأ انتزاع و مصادیقی واقعی دارد؟بسیاری از فلاسفه و متکلمین اسلامی از طرفداران مسأله اشتراک معنوی وجود بوده و حتی بعضی از معتقدان به آن، مانند:امام فخر رازی، خواجه نصیر الدین طوسی، صدر المتألهین شیرازی و محقق لاهیجی حکم به بداهت آن صادر نموده و اقامه دلیل برای اثبات آن را جز به منظور تنبه و یادآوری، ضروری ندانستهاند.
حال که اثبات شد این مساله از مباحث فلسفی است، این سؤال مطرح میشود که علل و انگیزه طرح این مسأله از طرف فلاسفه چه بوده است؟ علل و انگیزه طرح مسأله اشتراک وجود طرح این مسأله از طرف فلاسفه میتواند چند علت داشته باشد: الف)عامبودن مفهوم وجود یا عمومیت موضوع فلسفه:بحث از الفاظ و شئون آن، مانند اشتراک لفظی و اشتراک معنوی، بحثی فلسفی نیست؛اما از آنجا که موضوع فلسفه، همان مطلق وجود است و این موضوع باید شامل همه موضوعات مسائل فلسفی باشد و مفهوم عام آن تصور شود و سپس لفظ مشخصی از آن حکایت کند، از این رو حکماء بحث اشتراک معنوی وجود را طرح کردهاند تا تأکید کنند مبدأ اشتقاق آن یعنی وجود، میان موارد یاد شده مشترک معنوی است و بدین ترتیب، روشن شود که موجود بر تمامی مصادیقش به یک معنا حمل میشود و درنتیجه شایسته آن است که موضوع واحدی برای علمی واحد باشد."