چکیده:
<P>آنچه که پس از این مطالعه میفرمایید گفتگویی است که سروش اندیشه به جهت نکوداشت سالگرد رحلت مرحوم استاد محمد تقی جعفری با حضور اساتید محترم آقایان منوچهر صدوقی سها و سید یحیی یثربی برگزار کرده است و کوشش شده است در این فرصت محدود پارهای از ویژگیهای اخلاقی و علمی استاد توأم با برخی از آراء ایشان بررسی و تحلیل شود.</P>
خلاصه ماشینی:
"خلاصه کلام،آقای جعفری مثل آقای فلسفی نبود که مثلا روایتی را مطرح کنند و با مثالهای عینی و با یک سطح علمی که عموم مردم هم متوجه بشوند سخنرانی کنند چون سخنرانیهای آقای جعفری فنی و علمی بود به همین خاطر من ماندهام که واقعا این جاذبه سخنرانی مرحوم استاد جعفری پس برای چه بود؟در سخنرانی و ایجاد جاذبه نه استفاده از روایت بد است نه استفاده از سیاست نه روضهخوانی آخر سخنرانی بد است نه آتشین و با شور و هیجان سخنرانی کردن ولی میخواهم بگویم آن عوامل که باعث جذابیت سخنرانی آن دو نفر میشد به هیچ وجه در سخنرانی ایشان نبود با این حال ایشان یک مقبولیت عام داشت که باور بفرمایید هیچکدام از آن دو بزرگوار این مقبولیت عام و گسترده که هم عوام و هم خواص به آنها توجه کنند نداشتند.
چون این روحیه در ایشان بود من به خودم اجازه میدهم که انتقاد کنم و احقاق حقی بکنم و آن این است که تقسیم عرفان به مثبت و منفی از تقسیمبندیهای استاد جعفری نیست و برخلاف عقیده دکتر یثربی که تصور میکنند آقای جعفری اولین بار این تقسیمبندی را کردند بنده میخواهم بگویم که در یکی از نوشتههای مرحوم دکتر فردید-که البته از ایشان مطلب خیلی کم چاپ شده است-در یک مقالهای که تقریبا به 52 سال پیش برمیگردد به چشم خودم دیدم که این تقسیمبندی عرفان مثبت و منفی را ایشان به کار برده بودند."