خلاصه ماشینی:
"فریدالدین گنج شکر هفت خلیفه داشت که از میان همه جلال الدین هانسوی(م 659/1261)نزد وی محبوب بود و با امتنان در ثنای وی گفته بود: هر که را پیر رهنمای ویست وصلت دوست آسان است پیر من آن فرید ملت و دین که گل گلبن سلیمان است (53) * علت محبوبیت جمال الدین نزد فرید الدین آن بود که جمال شاعری خوش قریحه بود که زندگی ساده صوفیان را میستود: وین گروهی که جامه را از گلیم کنند بیزحمت تاج و تخت سلطان باشند ** سخنان کوتاه او که اغلب سه بخشی است و ملهمات گفته میشود شامل تعریفی است که در هند به صورت ضرب المثل درآمده است و در سراسر این کشور برای اشارت به مرد کامل حق بکار میرود:طالب المولی مذکر...
341) یکی دیگر از اعضای چشتیه در روزگار محمد بن تغلق نقش ادبی مهمی را ایفا کرد و او ضیاءالدین نخشبی بود که در آن روزگار ناآرام زندگی آرامی را میگذراند و از آن روزگار چنین مینالد که: بویی از وفا در میان مردم نمانده، مروت در میان مردم نایاب شده اوراق عطارد به باد رفته است و از چنگ زهره دیگر نوایی برنمیخیزد *** (63) نخشبی که به سلسله اصلی چشتیه متعلق نبود، اما یکی از معدود جانشینان روحانی حمید الدین ناگوری nagauri است، در بدایون میزیست و در آنجا آثار اخلاقی و عرفانی بزرگی را تصنیف کرد که لذت النسا برگردان فارسی کوکاشاسترا kokashastra از آن جمله است.
اولین شیخ این سلسله برهان الدین زکریا مولتانی بود که در سال 577/1182 در نزدیکی مولتان از خانوادهای قریشی زاده شد، برای فرا گرفتن علم حدیث به سرزمینهای مرکزی اسلام رفت و ابوحفص سهروردی را در بغداد ملاقات کرد."