چکیده:
ازدواج به مثابه یک پدیده اجتماعی است که در بستر پیچیدهترین و حساسترین روابط
اجتماعی میان دو جنس مخالف برقرار میشود و به عنوان مقدمه و منشأخانواده محسوب
میگردد و یکی از مهمترین پدیدههای اجتماعی- زیستی و فرهنگی مربوط به جامعه و
انسان است. ازدواج برحسب ماهیت، نوع و انگیزه میتواند پیامدهای مثبت و منفی داشته
باشد. لذا بررسی تغییرات اجتماعی آن حائز اهمیت میباشد. بدین لحاظ در این مجال ضمن
ارائه نظریات جامعهشناسی خانواده و آثار سازنده ازدواج بر فرد، تغییرات کمی و
کیفی ازدواج در ایران بررسی شده است.
خلاصه ماشینی:
"بر مبنای همین منابع، برخی از مهمترین ویژگیهای ازدواج در آن دوران عبارتند از: - ازدواج و انتخاب همسر معمولا تحت سلطه کامل خانواده انجام میشد؛ - چند زنی، داشتن صیغه و کنیزهای فراوان در خانوادههای اشراف مرسوم بود؛ - زنان خانواده، در انتخاب همسر برای دختران و پسران دخالت میکردند که احتمالا به دلیل جدایی میان مردان و زنان، در این زمینه، ابتکار عمل را در دست داشتند؛ - ازدواجهای فامیلی خصوصا ازدواج دختر عمو- پسر عمو مرسوم بود؛ - قابلیت فرزندآوری، ویژگی مطلوب یک زن تلقی میگردید و مورد انتظار همگان بود؛ ___________________________ [1] - Cohabitation در یکی دو دهه اخیر، عواملی نظیر افزایش سن در ازدواج و آزادی بیش از حد روابط جنسی بر افزایش نرخ طلاق در آمریکا، تأثیر بسزایی داشته است.
همچنین پیدایش مرحلهای به عنوان نامزدی و نیز فعالانه شدن نقش دختران و پسران در مراحل گوناگون ازدواج موجب شده است تا دوران آشنایی، پدیدار گردد که دختران و پسران جوان در این دوره جهت انتخاب آزادانه و آگاهانه تحت نظارت خانوادهها با یکدیگر مذاکره میکنند، در صورتی که در گذشته صرفا خانواده، اقوام و آشنایان، مذاکره کننده و تصمیم گیرنده اصلی بودند و جوانان در بسیاری از مراحل ازدواج نقشی منفعلانه داشتند و تمامی امور در مراحل تصمیمگیری و اجرا بر عهدة خانواده و سایرین بود، اما امروزه زوج جوان محور تصمیمگیریها در مراحل گوناگون ازدواج اعم از انتخاب همسر، چگونگی برگزاری مراسم و..."