چکیده:
آموزش یکی از مسائل بسیار مهم در نظام تعلیم و تربیت است. منظور از آموزش، فرایندی دوسویه یاددهی_ یادگیری اطلاعات، مهار تها و نگرشهای مثبت درباره موضوعی است. امروز هدف از تعلیم و تربیت تنها انتقال میراث فرهنگی و تجارب بشری به نسل جدید نیست، بلکه ایجاد تغییرات مطلوب در نگرش ها، شناختها و در نهایت رفتار انسانها است. شاد بودن آموزگارا ن در کلاس درس نیز به عنوا ن یکی از عوامل یار ی کننده برای رسیدن به اهداف تعلیم و تربیت می باشد. شادبودن آموزگاران در کلا س درس یکی از اصلهای مهم یادگیری است ک ه اگر آموزگار به خوبی، پر انرژی و شاد ی در آموزش رفتا ر کند می توان یادگیری را تسهیل دهد. شاد بودن آموزگاران در کلاس درس تا آنجا در امر آموزشی اهمیت دارد که گروه ی از علمای تربیتی تسلط بر استفاده از اخلاقهای خوب و پر انرژی بودن در کلاس در س را مهمتر از دانش و اطلاعات علمی معلم دانسته اند. اگر محتوای آموزشی با بهترین اخلاقها و با انرژی خوب ایجاد نشود کار آمد نخواهد بود. در واقع چگونگی رفتار کردن و تدریس کردن از خود محتوای مطلب آن مهمتر است زیرا متون آموزشی همه جا یافت میشود، اما رفتارهای خو ب و پرانرژی درس داد ن می تواند تضمین کننده یادگیری باش د. در آموزش شاد بودن و توانمند یهای آموزگار در مرکز توجه قرار دارد و آموزگاران تلاش میکند تا توانای ی فراگیران را تقو یت کند. آموزگار هنگا م تدریس از انرژ ی زیادی استفاده میکند و یادگیر ی موثر را از طریق تمرینها و فعالیتهای متنوع به عهد ه فراگیران می گذارد و آنان را در تحقق اهداف و یادگیری مفاهیم درسی دخالت میدهد معلم راهنم ا و هدایت کنندهای است که پا به پای فراگیران مسیر آموزشی را طی میکند و به ا و کمک میکند درس را به طور عمیق و از ر وی علاقه یاد بگیرد (صفوی، 1370).