چکیده:
بیماریهای روانی مزمن، اختلالاتی نامعلوم و مبهم، همراه با دورههای تکرارشونده و نشانههای روانی هستند که عملکرد شخص را به شدت تحت تاثیر قرار میدهند؛ لذا هدف این پژوهش مقایسه اثربخشی درمان پذیرش و تعهد (ACT) با درمان شناختی-رفتاری (CBT) بر مهارتهای مقابلهای، تنظیم هیجان و سلامت روان شناختی در مراقبان بیماران مزمن بود. پژوهش حاضر از نوع آزمایش با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری این پژوهش مراقبان بیماران روانی مزمن شهر تهران در سال ١٤٠٢ بودند که از بین آنها تعداد ٣٠ نفر زن ١٥ گروه آزمایش و ١٥ نفر گروه کنترل) به صورت در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. برای جمع آوری دادهها از پرسشنامههای مهارتهای مقابلهای بیلینگز و موس، دشواری در تنظیم هیجان گراتز و روئمر و سلامت روان شناختی GHQ در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون استفاده گردیده است. برای تجزیه وتحلیل دادهها از آزمون آمار استنباطی تحلیل کوواریانس چنده متغیره، به کمک نرم افزار 28. SPSS استفاده گردید. نتایج نشان داد که درمان ACT و درمان CBT در متغیرهای راهبرد مسئله مدار (37/29==001/0P، F)، راهبرد هیجان مدار (18/85==001/0P، F) و سلامت روان شناختی (74/78==001/0P، F) بین دو گروه تحت درمان اختلاف معنیداری وجود نداشت. در متغیر مشکل در تنظیم هیجان (76/55==001/0P، F) بین دو گروه درمانی اختلاف معنیداری وجود داشت و بر اساس میانگینهای تعدیل شده میانگین ACT کمتر از گروه CBT بوده است. به نظر میرسد که هر دو رویکرد میتواند نقش مهمی در افزایش سلامت روان و مهارتهای مقابلهای و دشواری در تنظیم هیجان در مراقبان بیماران روانی مزمن داشته باشند.