چکیده:
علم ، که از رنسانس به این سوی ، بر استیلایش نسبت به سایر معارف بشری ، روز به روز افزوده شد و بدانجا
رسید که امروزه به عنوان معرفت مسلط در جهان شناخته شده و هر لحظه ، زوایای پنهان انرژی تاریک
)ماده ی تاریک( کیهان را به همراه سایر شئون هستی ، بیشتر از پیش می نمایاند ، زاییده ی تفکر ، نبوغ ،
خلاقیت ، پرسشگری و تلاش فنی دانشمندانی است که خود ، الفبای معرفت را در سایه ی تلمذ معلمان ، در
دوره های آموزش عمومی و قبل آکادمیک می آموزند . معلمانی که ، به عنوان نخستین آموزگاران علم ،
ستون محوری نظام های آموزشی کشور های مختلف جهان بوده و موتور محرک توسعه ی جوامع قلمداد می
شوند.
طبعا تربیت و جامعه پذیری علمی دانشمندان و عالمان ، در گرو دانش فنی و علمی معلمان بوده و هر چه
قدر میزان تسلط و گستره ی شناخت آنان نسبت به علم ، روش ها ، اهداف ، فلسفه و چیستی آن بیشتر
باشد ، تربیت دانشمندان که کارگزاران اصلی نهاد علم هستند ، پر رنگ تر شده و سیر حرکت و شدت و
حدت اکتشافات علمی ، رونق و توفیق فزون تری خواهند یافت.
پژوهش حاضر که با متد پیمایش ، میزان آشنایی با علم و قابلیت ها ، فرصت ها و تهدید های آن را در میان
معلمان دوره های آموزش عمومی در سطح شهرستان میاندورود مورد سنجش قرار داد ، نشان داد که این
مهم در میان معلمان ، از سطحی بسیار نازل برخوردار بوده و مستلزم طرح دوره های آموزشی در این
خصوص ، توسط مراجع ذیربط ، با فوریت وجدیت می باشد.
یافته های این مطالعه نشان دادند که مسیر توسعه ی کشور که در گرو آموزش و پرورش پویا و به تبع آن ،
افزایش توان حرفه ای و علمی معلمان ، به عنوان معماران توسعه قرار دارد ، ناهموار بوده و سیاست گذاری
های علمی و برنامه ریزی های مرتبط با آن ، ملزم به درک این ضرورت و فراهم آوردن اراده ای راسخ ، در
سطح کلان نظام اجتماعی ، در جهت ترمیم و غنی سازی هر چه سریع تر آن بوده و خواهند بود. نیازی که
جامعه ، محکوم به ارضاع تمام و کمال آن است ، بی هیچ بهانه و درنگی.