چکیده:
وهابیان معتقدند، مشرکان عصر پیامبر6، توحید ربوبی داشتند و با استناد به برخی آیات، مانند آیه31 سوره یونس، سعی در اثبات آن دارند. آنان قصد دارند با این نظر، دو مسئله را ثابت کنند؛ اولاً، انبیا: فقط برای دعوت به توحید الوهی مامور بودند؛ ثانیاً، بر اساس قول به توحید ربوبی مشرکان، مسلمانان عصر حاضر، که به بزرگان خود متوسل میشوند، مشرکتر از مشرکان زمان رسولالله6 میباشند؛ در حالیکه با دقت در آیات و روایات نبوی6 به این نتیجه دست مییابیم که مشرکان، نهتنها به توحید ربوبی معتقد نبوده، بلکه دلیل و مبنای شرک آنان در الوهیت نیز، برخاسته از شرک ربوبی آنها بوده است. این نظر در مقاله پیشرو با محوریت آیات31 تا 36 سوره یونس و مبتنی بر تفاسیر اهلسنت تببین شده و آیاتی بر تأیید این نظریه از جهت تاریخی و عقلی آورده شده که اثبات میکند، انبیا: برای توحید بهمعنای عام مبعوث شده و دعوتشان شامل توحید ربوبی هم میشود.
The Wahhabis believe that the polytheists of the era of the Holy Prophet (PBH) were believing in Divine Monotheism, trying to prove their claim by referring to the verse 31 of Surah Yunus. According to them, the prophets were just calling for pure monotheism and the Muslims appealing to the Saints are worse than the polytheists at the time of the Holy Prophet Muhammad. While by carefully studying the Qur'anic verses and traditions, we come to the conclusion that the polytheists not only did not believe in monotheism of God, but also were denying it. this essay by using the Sunni Sources will consider the this Wahhabi claim. According to the verses of 31 to 36 from Surah Yunus and historic data, all the prophets were preaching Divine Monotheism and the Wahhabi claim has no basis in Islamic teachings.