چکیده:
هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر یک شیوه نوآورانه تدریس تربیت بدنی در شرایط کمبود امکانات ورزشی برای رسیدن به بهترین نتایج و اهداف آموزشی بود. پژوهش حاضر به صورت نیمه تجربی و با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه شاهد انجام شد. 20 دانش آموز دختر مقطع متوسطه دوم شهرستان گلهبار به صورت هدفمند در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و شاهد قرار گرفتند (هر گروه 10 نفر). گروه آزمایش در 8 هفته مداخله بوسیله ی روش تدریس نوآورانه شرکت کردند و گروه شاهد در برنامه های عادی تربیت بدنی که پیش از این اجرا می شد شرکت کردند. قبل و بعد از دوره، اندازه گیری ها انجام شد. عملکرد تنفس از طریق تست تعداد تنفس در یک دقیقه و آزمون حبس نفس در وضعیت دم و بازدم کامل بر حسب ثانیه، انعطاف پذیری از طریق تست نشستن و رسیدن به صندلی، استقامت عضلانی میان تنه از طریق آزمون درازو نشست در یک دقیقه، استقامت قلبی تنفسی با استفاده از آزمون دوی 540 متر، قدرت عضلانی اندام تحتانی و فوقانی نیز به ترتیب از طریق تست نشستن و برخاست روی صندلی و تست حلقه بازو، تعادل ایستا و پویا به ترتیب از طریق تست لک لک و آزمون تعادلی وای و همچنین ویژگی های شناختی و عاطفی به ترتیب از طریق امتحان شفاهی و پرسشنامه فرم کوتاه محقق ساخته ارزیابی شد. نتایج نشان داد که برای تمامی متغیرهای مورد مطالعه، بهبود معنادار در گروه آزمایش بوجود آمده بود (P<0.05). پیشنهاد می گردد تا جهت رسیدن به اهداف آموزشی تربیت بدنی (روانی حرکتی، شناختی و عاطفی)، در مدارس دخترانه مقطع متوسطه دوم که از امکانات ورزشی مناسبی برخوردار نیستند؛ با استفاده از خلاقیت، روش های تمرینی و تدریسی را طراحی کرد که بتوانند منجر به کسب نتایج مطلوب شود.
خلاصه ماشینی:
بررسی وضعیت تربیت بدنی در مدارس کشور نیز نشان میدهند که این درس از نظر کیفیت و کارایی در وضعیت مناسبی قرار ندارد و تحقیقات زیادی در این زمینه انجام شده است که گواه بر این ادعاست.
- عدم مشارکت دانش آموزان در فرایند تدریس و عدم فعال بودن آنها - ضعف در استفاده از جنبههای کاربردی محیط - عدم استفاده از وسایل آموزشی مناسب - عدم توجه به پیش نیازهای مفهوم مورد نظر - عدم انجام ارزشیابیهای صحیح بنابراین با توجه به موارد ذکر شده، هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر یک شیوه نوآورانه تدریس تربیت بدنی در شرایط کمبود امکانات ورزشی برای رسیدن به بهترین نتایج و اهداف آموزشی بود.
تمرینات گروه آزمایش به صورت زیر بود: تمرینات به گونهای طراحی شدند که علاوه بر توسعه و رشد بدنی (هدف روانی- حرکتی)، منجر به بهبود شناخت و ادراک دانش آموزان از منطق علمی موارد (هدف شناختی) شود.
دانش آموزان در دو طرف زمین بازی گروه بندی شده و نفر اول هر گروه با توپ به سمت یار خود در طرف دیگر زمین میدود و توپ خود را با وی جا به جا میکند و این تمرین آن قدر تکرار میشود که یا فرد خسته شود و یا موزیک پایان یابد، که فرد دیگری جای او را گرفته و به او اجازه استراحت داده میشود.
به طوری که در زمینه اهداف روانی- حرکتی، ویژگیهای مختلف آمادگی جسمانی افزایش پیدا کردند و نتایج نشان داد که برای تمامی متغیرهای مورد مطالعه، بهبود معنادار در دانش آموزان مقطع متوسطه دوم گروه آزمایش بوجود آمده بود (P جدول 1.