چکیده:
هدف پژوهش حاضر، تدوین راهبردهای توسعه ورزشهای ماجراجویانه در استان مازندران بود. روش پژوهش از نوع تحقیقات مطالعات راهبردی بود که به صورت کیفی و کمی (آمیخته) اجرا شد. جامعه آماری پژوهش، خبرگان و کارشناسان ورزشهای ماجراجویانه بودند که در بخش کیفی تعداد ١٠ نفر بر اساس روش نمونهگیری هدفمند و در بخش کمی تعداد ٨٩ نفر به روش نمونهگیری تمام شمار و در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت جمع آوری دادهها در بخش کیفی از مصاحبه و در بخش کمی از پرسشنامه محقق ساخته حاصل از مصاحبه استفاده گردید که مشتمل بر ٣٥ گویه و مربوط به عوامل درونی و بیرونی برنامه راهبردی توسعه ورزش ماجراجویانه بود. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار)، استنباطی (آزمون فریدمن، آزمون تی) و تحلیل SWOT استفاده گردید. نتایج نشان داد که ورزشهای ماجراجویانه در استان مازندران در ابعاد درونی دارای ١٠ قوت و ١٢ ضعف و در بعد بیرونی نیز دارای ٧ فرصت و ٦ تهدید میباشد. بر اساس نتایج وجود منابع و جاذبههای اکوتوریسمی، ساحلی، جنگلی و طبیعت گردی در استان مازندران به عنوان مهمترین قوت، عدم وجود چارت و ساختار سازمانی متناسب برای ورزشهای ماجراجویانه مهمترین ضعف، جاذبههای گردشگری و توریسم ورزشی جهت میزبانی از مسابقات، اردوها و رویدادهای مهم ورزشی مهمترین فرصت و میزان نرخ تورم کنونی و وضعیت اقتصادی افراد جامعه نیز به عنوان مهمترین تهدید توسعه ورزش ماجراجویانه شناسایی شدند. همچنین جایگاه راهبردی برنامه استراتژیک توسعه ورزشهای مراجراجویانه استان مازندران در منطقه SO قرار دارد. توجه به استراتژیهای شناسایی شده در این پژوهش به منظور مقابله با تهدیدها، بهرهگیری از فرصتهای محیطی، رفع ضعفها و تقویت قوتها میتواند روند توسعه ورزش ماجراجویانه را تسهیل بخشد.