خلاصه ماشینی:
"انتخاب نقیبان بر این پایه بود که هرکدام ضامن و مسئول قبیلهء خودشان باشند و درعینحال پیامبر اسلام مجموع آنان را به عنوان مسئول قومشان(یعنی مردم مدینه) تلقی نمود و در مقابل،مسلمانان مکه،به عنوان قوم من؛قول رسول خدا آورده شده است.
چون یهود نیز-چنانکه در این پیماننامه یاد شده است-در پیکار با دشمنان اسلام همراه مسلمانانب(ساخت دولت-شهر مدینه این«پیمان عمومی»که رسول خدا(ص)در همان سال نخست هجرت میان عموم ساکنان یثرب،اعم از مسلمانان،یهود و مشرکان،طرح کرد،اولین گام ساختاری برای تأسیس نظم سیاسی براساس وحی اسلامی محسوب میشود.
آنها چند روزی در مدینه میهمان پیامبر(ص)بودند و پس از آنکه فرائض اسلامی را فرا میگرفتند،پیامبر اسلام غالبا از میان خود آنها و یا افراد دیگری به صلاحدید آنان،کسی را به عنوان سرپرست آنان تعیین و به منطقه و قبیلهشان اعزام میکرد(جعفریان،سیره/657،تاریخ سیاسی/256)ابن هشام درباره عثمان بن ابی العاص بعنوان امیر قبیله ثقیف مینویسد: «و آن حضرت عثمان بن ابی العاص را که جوانترین آنها بود بر ایشان امیر ساخته بسوی طائف روان کرد و جهت اینکه او را بر آنها امیر ساخت این بود که عثمان دربارهء یاد گرفتن احکام دین و تعلیم قرآن حریصتر از دیگران بود»(ابن هشام،2/364).
منابع اسلامی تصریح کردهاند که پیامبر(ص)توصیه کرد که علی(ع)پس از قرائت آیات سورهء برائت در روز قربان،چهار نکته مهم را نیز با صدای بلند بین مردم اعلان کند:1)این مردم بدانید که کافر وارد بهشت نمیشود؛2)پس از امسال،دیگر مشرکی حج نمیگذارد؛3)کسی عریان خانه خدا را طواف نمیکند؛و4)هر آنکس که با رسول خدا(ص)پیمانی بسته است تا پایان مدت آن اعتبار دارد و محترم است»(ابن هشام،2/348-349)."