چکیده:
اولین و مهمترین محیطی که خلق و خو و رفتارهای فرزندان را پایهریزی مینماید خانواده است و اساسیترین دوران رشد شخصیتی و روانی هر انسان دوره کودکی اوست که گذر مناسب از این دوره تضمینکننده رشد تکامل وی در مراحل بعدی است. تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطه بین ویژگیهای شخصیتی و سبکهای فرزندپروری با خلق و خوی کودک و به روش توصیفی – تحلیلی انجام گرفته است. یافتهها حاکی از آن است که والدین، اولین سازندگان خانوادهاند و علاوه بر خصوصیات ژنتیکی، ویژگیهای شخصیتی، رفتاری و فکری آنان نیز تاثیر زیادی بر فرزندان خواهد داشت. در نتیجه، الگوی شخصیتی و رفتاری فرزندان میتواند تابعی از الگوی شخصیتی و رفتاری والدین باشد. سبکهای فرزند پروری والدین میتواند نقش موثری در چگونگی خلق و خوی کودکان داشته باشد.
خلاصه ماشینی:
» ناظر و همکاران (١٣٩٥ / ٥) در تحقيقي به پيش بيني ويژگيهاي شخصيت فرزندان بر اساس سبک هاي فرزندپروري و ارتباط آن با پنج عامل بزرگ شخصيت والدين پرداخته و به اين نتيجه دست يافتند که «بعد شخصيتي تجربه گرايي پدران با بعد شخصيتي توافق پذيري فرزندان ارتباط معنيدار و معکوس ( .
» ذکاييفر و موسي زاده (١٣٩٩ / ٧) در تحقيقي پيرامون بررسي نقش سبک هاي فرزندپروري والدين در پيش بيني رشد اجتماعي کودکان پيش دبستان ٥ و ٦ ساله به اين نتيجه دست يافتند که «زماني که والدين در روش هاي تربيتي خود در مورد فرزندشان ثابت قدم هستند، رفتارهاي ابراز وجود و اعتماد را به آنها ارائه ميدهند، به گفته هاي کودکان خود گوش ميسپارند و گفتگو با آنها را ترويج ميدهند؛ همچنين روش انضباطي آنان توأم با گرمي، منطق و انعطاف پذيري است و تا حدي به کودکان خود آزادي (سبک 3 سهل گيرانه که در پژوهش هاي ديگر ارائه نگرديده است ) ميدهند، کودکان رشد اجتماعي بيشتري را نشان ميدهند.
» روش تحقيق پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه بين ويژگيهاي شخصيتي و سبک هاي فرزندپروري با خلق و خوي کودک به شيوة توصيفي و از نوع کتابخانه اي انجام شده است و با توجه به روش پژوهش ، جامعه آماري پژوهش شامل کليۀ اسناد، مدارک و منابع مرتبط با موضوع مورد بررسي از قبيل کتب ، مقالات و پايان نامه ها ميباشد.
از آنجايي که شخصيت هر فرد، نوع رفتار وي را مشخص ميسازد، لذا نحوه تعامل والد-فرزند و شيوه فرزندپروري والدين که مجموعه رفتارها، روش ها و گفتارهاي والدين نسبت به فرزندان خود است نيز تابعي از الگوي شخصيتي آنان ميباشد.