چکیده:
برنامهریزی مساوات محور باید از راهکارهای کالبدمحور و فن سالارانه فاصله گرفته و به سمت سیاستهای چند و مشارکت جویانه حرکت کرد و در آن به مدیریت محلی قدرت داد. از این منظر، نقطه اشتراک برنامهریزی و عدالت اجتماعی، عدالت توزیعی است. هدف از این پژوهش بررسی سطح برخورداری نواحی روستایی بخش مرکزی شهرستان ارومیه از نهادهها و امکانات و مقایسه دهستانها از منظر بهره مندی از امکانات و خدمات میباشد. که 55 متغیّر در قالب 6 بعد (آموزشی- فرهنگی، مذهبی، زیربنایی- مخابرات و ارتباطات، سیاسی- اداری، بهداشتی درمانی، بازرگانی وخدمات) برای مطالعه انتخاب و با مدلهای گاتمن، موریس، تاکسونومی عددی، ویکور رتبه بندی و سطح بندی مناطق انجام شد. در نهایت با توجه به شرایط جغرافیایی متفاوت منطقه، نتایج بدست آمده با مدل کپلند تلفیق شد و سطح بندی نهایی صوذت پذیرفت که نشان دهنده تفاوت برخورداری در سطح دهستانها و نبود عدالت توزیعی در میان آنها است. بدین صورت که دهستان بکشلوچای و باراندوزچای شمالی به ترتیب در سطح برخوردار و محروم قرار میگیرند. برای کاهش نابرابریهای مناطق پیشنهادهایی ازجمله ایجاد و تقویت مراکز خدمات رسانی در سطح دهستانها، ایجاد تعادل و توازن در توزیع خدمات زیربنایی و روبنایی در سطح دهستانها با اولویت دهستانهای محروم، اولویت سرمایهگذاری با بخشهای محروم و توسعه نواحی محروم ارائه شد.
Equity-based planning should move away from techno-logical approaches and move toward multi-stakeholder policies, giving power to local management.From this perspective, the point of shared planning and social justice is distributive justice.The basis for a fair distribution of services is the two criteria of accessibility and the spatial distribution of services.Recognizing the differences between different regions and regions in order to provide appropriate plans for aligning and reducing regional inequalities is the first step in spatial planning.The purpose of this research is to study the level of rural areas in the central part of Urmia city from the inputs and facilities and comparing villages in terms of utilizing facilities and services. Finally, due to the different geographic conditions of the region, the results were combined with the Kaplend model and the final level of acceptance was accepted, which indicates the difference in the level of rural districts and the lack of distributive justice among them.