چکیده:
بسیاری از ناهنجاریهای رفتاری در جوامع مختلف شهری، ضمن داشتن ریشههای تاریخی، فرهنگی و اقتصادی از کیفیت زندگی و احساسات مرتعش از فضای زندگی تأثیر میپذیرد، از اینرو پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین پایداری کالبدی محلات و ارتباطش با سطح پایداری اجتماعی محلات شهری بعنوان ابعادی از کیفیت زندگی میپردازد. روش تحقیق از لحاظ هدف از نوع کاربردی و علّی و از لحاظ روش انجام پژوهش، توصیفی- تحلیلی به همراه کاوشهای میدانی است. واﺣﺪ و ﻣﺒﻨﺎی ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻣﻮرد ﺳﻨﺠﺶ محلات مرکزی و هسته اولیه شهر اردبیل شامل محلات اوچدکان، طوی، گازران، عالیقاپو، سرچشمه و پیرعبدالملک اﺳﺖ. حجم نمونه مورد مطالعه بر اساس فرمول کوکران 384 نفر برآورد گردید. جهت تجزیهوتحلیل اطلاعات حاصله از تحلیلهای آماری توصیفی در محیط نرمافزار SPSS و برای تحلیل مسیر از نرمافزار AMOS استفاده شده است. یافتههای پژوهش نشان میدهد مؤلفههای پایداری کالبدی (شامل کیفیت فرم و بافت فضایی، قابلیت دسترسی به کاربریها و خدمات و زیباشناختی یا فرم بصری) ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ اثر را در مقایسه با سایر مؤلفهها و مؤلفههای پایداری اجتماعی ﺑﺮ کیفیت زندگی محلات شهری دارند. نتایج پژوهش نشان میدهد در محلات ششگانه مرکزی شهر اردبیل پایداری اجتماعی زندگی ساکنین (با میانگین رضایتمندی 13/3) نسبت به پایداری کالبدی محلات مورد نظر (با میانگین رضایتمندی 87/2) وضعیت بهتری دارد. همچنین بر اساس نتایج به دست آمده از مطالعه حاضر کیفیت کالبدی محیط محلات شهری، میتواند به میزان قابل توجهی (تا 59 درصد) رضایت از کیفیت زندگی ساکنین را پیشبینی نماید.
Many behavioral anomalies in different urban societies, while having historical, cultural and economic roots, Are affected by the quality of life and emotions transmitted from the living space. Therefore, the present study investigates the relationship between the physical sustainability of neighborhoods and their relationship with the level of social sustainability of urban neighborhoods as dimensions of quality of life. The research method is descriptive-analytical with field studies. The research unit is the central and primary neighborhoods of Ardebil city. They include the neighborhoods of the Aliqapu or Darvazeh, Sarcheshmeh, Tova, Gazaran, Ochdukan and Pir Abdol-Malek. The sample size was estimated to be 384 according to Cochran formula. Descriptive statistical analysis was performed in SPSS software and AMOS software was used for path analysis. Research findings show that physical sustainability components (including the quality of spatial form and texture, accessibility to Urban uses and services or visual form) are Compared with other components and even social sustainability components to quality The lives of urban dwellers have a profound impact. The results show that in Ardebil city's central neighborhoods, social stability of residents (3.13) is better than the physical stability of the desired neighborhoods (2.87). Also, based on the results of the present study, the physical quality of urban environment can significantly (up to 59%) predict the satisfaction of residents' quality of life.
خلاصه ماشینی:
پاسخ های پرسش شوندگان برای سنجش میزان رضایتمندی آنان ازنظر متغیرهای موردبررسی مطابق جدول ذیل در یک طیف پنج گزینه ای لیکرتی طبقه بندی گردید: جدول ٢- طیف بندی میزان رضایت مندی از پایداری کالبدی- محیطی و پایداری اجتماعی کیفیت زندگی Table 2- The spectrum of satisfaction level of physical-environmental sustainability and social sustainability of quality of life طیف ارزیابی , بسیار ناراضی , ناراضی , نسبتاً راضی , راضی , بسیار راضی طیف میانگین , 1 – 1.
جدول ٤- وضعیت توزیع درصدی پاسخگویان با توجه سطح کیفیت زندگی و درک پایداری کالبدی- محیطی Table 4- The status of percentage distribution of the respondents according to the level of quality of life and understanding of physical-environmental sustainability شاخص , بسیار مطلوب , مطلوب , متوسط , نامطلوب , بسیار نامطلوب , میانگین رضایت پایداری کالبدی- محیطی , % 7/03 , % 13/28 , % 27/34 , % 34/11 , % 18/23 , 2/87 پایداری اجتماعی محله , % 12/86 , % 27/56 , % 34/23 , % 16/84 , % 8/51 , 3/13 نحوة پاسخگویی به سؤالات سلامت اجتماعی سلامت اجتماعی مربوط به کیفیت زندگی محلات موردنظر بر اساس ١٦ سؤال در این حوزه بررسیشده که کمترین میزان رضایت و یا مطلوبیت مربوط به «رضایت ساکنین از میزان مشارکت اجتماعی» میباشد که بر اساس بیان ساکنین عدم شفافیت طرح های شهری و در برخی موارد نحوة مدیریت طرح های اجرایی امکان مشارکت ساکنین را محدود میسازد.