چکیده:
در سال های اخیر به مبحث تاب آوری اجتماعی توجه ویژه ای شده است تاب آوری اجتماعی به عنوان توانایی گروه ها یا جوامع برای مقابله با فشارها درمواجهه با تغییرات را می باشد.ازاین رو آموزش و یادگیری می توانند نفش موثری در ارتقا تاب آوری اجتماعی برقرارکند. مقاله حاضر به نقش آموزش و یادگیری در تاب آوری اجتماعی می پردازد. در بیان دیگر افزایش توانایی های فردی، تاب اوری فردی و به دنبال آن تاب آوری اجتماعی را افزایش می دهد. مبحث آموزش و یادگیری اولین اصل افزایش توانایی و ورود فرد به اجتماع محسوب می شود. در این راستا، 3متغیر اصلی و15 متغیر وابسته بررسی شد. پژوهش حاضر ازنوع توصیفی-تحلیلی بوده و روش گردآوری اطلاعات اسنادی و پیماشی (پرسش نامه) بوده است. با استفاده از روش های آماری همچون تحلیل عاملی و و همبستگی با آزمون اسپرمن و آزمون تی استفاده شد.تا اهداف مورد نظر این پژوهش محققین حاصل شود. جامعه آماری شامل 1811 نفر و براساس فرمول کوکران نمونه آماری تعداد 317 نفر برآوردگردید. سنجش پایایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد و مقدار آن 834/ 0 بود که نشان می دهد پایایی پرسشنامه مطلوب است. همچنین مقدار تاثیر یادگیری بر تابآوری حداقل 29 درصد است که نشان دهنده رابطه همسو و مستقیم تابآوری و یادگیری را نشان میدهد؛ بنابراین بالاتر رفتن سطح آموزش و یادگیری باعث افزایش تابآوری میشود .
In recent years, special attention has been paid to the issue of social resilience. Social resilience is the ability of groups or communities to cope with pressures in the face of change. Therefore, education and learning can play an effective role in promoting social resilience. . This article deals with the role of education and learning in social resilience. In other words, increasing individual abilities increases individual resilience, followed by social resilience. The subject of education and learning is the first principle of increasing one's ability and entering society. In this regard, 3 main variables and 15 dependent variables were examined. The present research is descriptive-analytical and the method of collecting documentary information and survey (questionnaire). Using statistical methods such as factor analysis and correlation with Spearman test and t-test were used to achieve the objectives of this study. The statistical population included 1811 people and according to Cochran's formula, the statistical sample number was 317 people. The reliability of the questionnaire was measured using Cronbach's alpha coefficient and its value was 0.834, which indicates that the reliability of the questionnaire is desirable. Also, the effect of learning on resilience is at least 29%, which shows a direct and direct relationship between resilience and learning; Therefore, higher levels of education and learning increase resilience
خلاصه ماشینی:
امروزه در صورت عدم توجـه بـه یـادگیری و آمـوزش صـحیح و حضـور افـراد بدون آموزش های لازم برای حضور در جامعه و ضعف در تـاب آوری اجتمـاعی، افـراد بـه سمت وسوی روابط ناسالم ، بزهکاری و خشونت ، کشیده خواهند شد، لذا از همین رو توجه به کیفیت یادگیری و آموزش و همچنین تقویت توانایی شهروندان در ابعاد مختلف درواقـع زمینه ساز مشارکت آن ها در مراحل گوناگون بحران خواهد بود کـه خـود عامـل مهمـی در جهت کاهش تأثیرات مخرب بحران و افزایش تاب آوری جامعه است (عبادالـه زاده ملکـی و خانلو، ٨:١٣٩٨).
اما تحقیق در حوزه ادبیات تاب آوری اجتماعی در سایر مراکز علمی مورد استقبال زیادی قرارگرفته و کتب و مقالات متعددی در این حوزه منتشر شده است که در ادامه به برخی از آن ها که برای شکل گیری این تحقیق مؤثر بوده اند اشاره می گردد: جدول ١- پیشینه پژوهش ردیف , نظریه پرداز , سال , عنوان , دیدگاه نظری 1, عزت الله سام آرام ، سمانه منصوری , 1396, تبیین و بررسی مفهوم تاب آوری اجتماعی و ارزیابی تحلیلی شاخص های اندازه گیری آن , مهم ترین شاخص های اندازه گیری تاب آوری اجتماعی شامل آموزش و یادگیری ، توانمندی مواجهه با خطر، ارتقای قدرت سازماندهی و افزایش توان سازگاری هستند.
5, مارک پلینگ و همکاران ١ , 2015, Social Learning and Resilience Building in the emBRACE framework , این گزارش به بررسی این موضوع میپردازد که چگونه میتوان با استفاده از شیوه های یادگیری اجتماعی، با چالش های جوامعی که در معرض خطرات زیست محیطی قرار دارند، مقابله کرد.